< Jobi 19 >

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Entonces Job respondió,
2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?
“Hasta cuándo me atormentarás, y aplastarme con palabras?
3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.
Me has reprochado diez veces. No se avergüenza de atacarme.
4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.
Si es cierto que me he equivocado, mi error sigue siendo yo mismo.
5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,
Si de verdad os engrandecéis contra mí, y alega contra mí mi reproche,
6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.
saben ahora que Dios me ha subvertido, y me ha rodeado con su red.
7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!
“He aquí que clamo por el mal, pero no soy escuchado. Pido ayuda, pero no hay justicia.
8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.
Ha amurallado mi camino para que no pueda pasar, y ha puesto oscuridad en mis caminos.
9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.
Me ha despojado de mi gloria, y me han quitado la corona de la cabeza.
10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.
Me ha destrozado por todos lados, y me he ido. Ha arrancado mi esperanza como un árbol.
11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.
También ha encendido su ira contra mí. Me cuenta entre sus adversarios.
12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.
Sus tropas avanzan juntas, construir una rampa de asedio contra mí, y acampan alrededor de mi tienda.
13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.
“Ha puesto a mis hermanos lejos de mí. Mis conocidos están totalmente alejados de mí.
14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.
Mis parientes se han ido. Mis amigos conocidos me han olvidado.
15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.
Los que habitan en mi casa y mis criadas me consideran un extraño. Soy un extranjero a sus ojos.
16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.
Llamo a mi siervo y no me responde. Le ruego con la boca.
17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.
Mi aliento es ofensivo para mi esposa. Soy repugnante para los hijos de mi propia madre.
18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.
Hasta los niños pequeños me desprecian. Si me levanto, hablan contra mí.
19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.
Todos mis amigos conocidos me aborrecen. Los que yo amaba se han vuelto contra mí.
20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.
Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne. He escapado por los pelos.
21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
“Tened piedad de mí. Tened piedad de mí, amigos míos, porque la mano de Dios me ha tocado.
22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?
¿Por qué me persigues como a Dios? y no están satisfechos con mi carne?
23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;
“¡Oh, si mis palabras estuvieran ahora escritas! ¡Oh, que estén inscritos en un libro!
24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!
Que con una pluma de hierro y plomo ¡quedaron grabados en la roca para siempre!
25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.
Pero en cuanto a mí, sé que mi Redentor vive. Al final, se parará sobre la tierra.
26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.
Después de que mi piel sea destruida, entonces veré a Dios en mi carne,
27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.
a quien yo, incluso yo, veré de mi lado. Mis ojos verán, y no como un extraño. “Mi corazón se consume dentro de mí.
28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,
Si decís: “¡Cómo le vamos a perseguir! porque la raíz del asunto se encuentra en mí,
29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.
tener miedo de la espada, porque la ira trae los castigos de la espada, para que sepas que hay un juicio”.

< Jobi 19 >