Jobi 19
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ |
3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. |
4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ |
5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، |
6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. |
7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. |
8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. |
9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.
| او عزت و فخر را از من گرفته |
10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. |
11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. |
12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. |
13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. |
14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. |
15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. |
16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. |
17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. |
18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. |
19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. |
20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. |
21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. |
22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ |
23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. |
24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!
25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ |
26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! |
27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! |
28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ |
29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. |
