Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

Cik ilgi vēl jūs grābstīsities pēc vārdiem? Pieņemiet padomu, un tad runāsim.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Kāpēc mēs topam turēti par lopiem, un par muļķiem jūsu acīs?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

Tava dvēsele no dusmām plīst; vai tad tevis dēļ zeme paliks tukša un klintis celsies no savas vietas?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Tomēr bezdievīgo gaisma izdzisīs, un viņa uguns liesma nespīdēs.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

Gaišums paliek tumšs viņa dzīvoklī, un viņa spīdeklis pār viņu izdziest.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Viņa varas ceļi paliek šauri, un paša padoms viņu gāž.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Jo viņa kājas to iedzen tīklā, un viņš staigā pār slazda valgiem.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Valgs saista viņa pēdas, un saites viņu satver.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Viņa valgs ir apslēpts zemē, un viņa slazds uz ceļa.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Visapkārt bailība viņu iztrūcina un viņu dzen uz visiem soļiem.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Nelaime taisās viņu rīt, un posts ir gatavs viņu gāzt.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Tas ēd viņa miesas, un nāves pirmdzimušais rij viņa locekļus.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Viņa cerība tiek atņemta no viņa dzīvokļa, un viņam jānoiet pie briesmu ķēniņa.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Viņa dzīvoklī dzīvo visai sveši, uz viņa mājas vietu kaisa sēru.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

No apakšas sakalst viņa saknes, un no augšienes novīst viņa zari.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Viņa piemiņa iznīkst no zemes, un slava viņam nepaliek pasaulē.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

No gaismas to izstumj tumsā un aizdzen no zemes virsas.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Viņam nav nedz bērna, nedz bērnu bērna savos ļaudīs, un neviens neatliek viņa māju vietās.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Kas rietumos, iztrūcinājās par viņa dienu, un kas austrumos, tos pārņem šaušalas.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Tiešām, tā notiek netaisno dzīvokļiem un tādu ļaužu vietai, kas Dievu neatzīst.