Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Allora Bildad di Suach rispose e disse:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

“Quando porrete fine alle parole? Fate senno, e poi parleremo.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Perché siamo considerati come bruti e perché siamo agli occhi vostri degli esseri impuri?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

O tu, che nel tuo cruccio laceri te stesso, dovrà la terra, per cagion tua, essere abbandonata e la roccia esser rimossa dal suo luogo?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Sì, la luce dell’empio si spegne, e la fiamma del suo fuoco non brilla.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

La luce si oscura nella sua tenda, e la lampada che gli sta sopra si spegne.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

I passi che facea nella sua forza si raccorciano, e i suoi propri disegni lo menano a ruina.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Poiché i suoi piedi lo traggon nel tranello, e va camminando sulle reti.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Il laccio l’afferra pel tallone, e la trappola lo ghermisce.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Sta nascosta in terra per lui un’insidia, e sul sentiero lo aspetta un agguato.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Paure lo atterriscono d’ogn’intorno, lo inseguono, gli stanno alle calcagna.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

La sua forza vien meno dalla fame, la calamità gli sta pronta al fianco.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Gli divora a pezzo a pezzo la pelle, gli divora le membra il primogenito della morte.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Egli è strappato dalla sua tenda che credea sicura, e fatto scendere verso il re degli spaventi.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Nella sua tenda dimora chi non è de’ suoi, e la sua casa è cosparsa di zolfo.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

In basso s’inaridiscono le sue radici, in alto son tagliati i suoi rami.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

La sua memoria scompare dal paese, più non s’ode il suo nome per le campagne.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

E’ cacciato dalla luce nelle tenebre, ed è bandito dal mondo.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Non lascia tra il suo popolo né figli, né nipoti, nessun superstite dov’egli soggiornava.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Quei d’occidente son stupiti della sua sorte, e quei d’oriente ne son presi d’orrore.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Certo son tali le dimore dei perversi e tale è il luogo di chi non conosce Iddio”.