Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

La lumière du méchant s’éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

La lumière s’obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s’éteindra.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Ses pas assurés seront à l’étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s’empare de lui;

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Des terreurs l’assiègent, l’entourent, Le poursuivent par derrière.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

Les parties de sa peau sont l’une après l’autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

Nul des siens n’habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n’est plus sur la face des champs.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu’il habitait.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d’effroi.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Point d’autre destinée pour le méchant, Point d’autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!