Jobi 18

1 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

And Bildad the Shuhite answereth and saith: —

2 “Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.

3 Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!

4 Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

(He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?

5 Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.

6 Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.

7 Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.

8 Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.

9 Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.

10 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.

11 Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.

12 Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.

13 Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.

14 Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.

15 Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.

16 Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.

17 Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.

18 Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.

19 Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.

20 Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.

21 Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij

Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.