Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
Duh se moj kvari, dana mojih nestaje; grobovi su moji.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Kod mene su rugaèi, i oko moje provodi noæi u jadu koji mi zadaju.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Daj mi ko æe jamèiti kod tebe; ko je taj koji æe se rukovati sa mnom?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Jer si od njihova srca sakrio razum; zato ih neæeš uzvisiti.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
Ko laska prijateljima, njegovijem æe sinovima oèi posahnuti.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
Uèinio je od mene prièu narodima, i postao sam bubnjanje meðu njima.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Potamnjelo je oko moje od jada, i svi udi moji postaše kao sjen.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Zaèudiæe se tome pravi, i bezazleni æe ustati na licemjere.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Ali æe se pravednik držati svojega puta, i ko je èistijeh ruku veæma æe ojaèati.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
A vi vratite se svikoliki i hodite; neæu naæi mudra meðu vama.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Dani moji proðoše, misli moje pokidaše se, što imah u srcu.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Od noæi naèiniše dan, i svjetlost je blizu mraka.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
Da bih se nadao, grob æe mi biti kuæa; u tami æu prostrijeti postelju sebi. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
Grobu vièem: ti si otac moj; crvima: ti si mati moja, ti si sestra moja.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
I gdje je sada nadanje moje? moje nadanje ko æe vidjeti?
