< Jobi 17 >

1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
Spirit my it is broken days my they are extinguished grave [belong] to me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Not mockeries [are] with me and on rebelling they may it dwell eye my.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Make! please stand surety for me with yourself who? that to hand my will he strike himself.
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For heart their you have kept from understanding there-fore not you will exalt [them].
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
For a share he tells friends and [the] eyes of children his they will fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
And he has set me to use a proverb peoples and a spitting to [the] face I am.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
And it has grown dim from grief eye my and members my [are] like shadow all of them.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
They are appalled upright [people] on this and [the] innocent on [the] godless he will rouse himself.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
And he may hold [the] righteous way his and [the] clean of hands he will increase strength.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
And but all of them you will return and come please and not I will find among you a wise [person].
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Days my they have passed plans my they have been torn apart [the] wishes of heart my.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Night into day they make light [is] near from before darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I will hope for Sheol home my in the darkness I have spread out beds my. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
To the pit I have called out [are] father my you O mother my and sister my to the maggot.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
And where? then [is] hope my and hope my who? will he observe it.
16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?”. (Sheol h7585)
[the] poles of Sheol will they go down? or? together to [the] dust will we descend. (Sheol h7585)

< Jobi 17 >