Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit, is broken, My days, are extinguished, Graves, are left me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Verily there are mockers, with me! And, on their insults, mine eye doth rest.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Appoint it, I pray thee—be thou surety for me with thyself, Who is there that, on my side, can pledge himself?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For, their heart, hast thou kept back from understanding, On this account, thou wilt not exalt them.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He that, for a share, denounceth friends, even, the eyes of his children, shall be dim.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
But he hath set me, as the byword of peoples, And, one to be spit on in the face, do I become.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Therefore hath mine eye become dim from vexation, and, my members, are like a shadow, all of them.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men shall be astounded over this, and, the innocent, against the impious, shall rouse themselves.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
That the righteous may hold on his way, and, the clean of hands, increase in strength.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But indeed, as for them all, will ye bethink yourselves and enter into it, I pray you? Or shall I not find, among you, one who is wise?
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days, are past, my purposes, are broken off, the possessions of my heart!
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Night for day, they appoint, Light, is near, by reason of darkness!
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I wait for hades as my house, in darkness, have spread out my couch; (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
To corruption, have exclaimed, My father, thou! My mother! and My sister! to the worm.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then would be my hope? And, as for my blessedness, who should see it!
