Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My breath is exhausted; My days are at an end; The grave is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Are not revilers before me? And doth not my eye dwell upon their provocations?
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Give a pledge, I pray thee; be thou a surety for me with thee; Who is he that will strike hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Behold, thou hast blinded their understanding; Therefore thou wilt not suffer them to prevail.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He who delivereth up his friends as a prey, —The eyes of his children shall fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He made me the by-word of the people; Yea, I have become their abhorrence.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
My eye therefore is dim with sorrow, And all my limbs are as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men will be astonished at this, And the innocent will rouse themselves against the wicked.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
The righteous will also hold on his way, And he that hath clean hands will gather strength.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, return, I pray! I find not yet among you one wise man.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are at an end; My plans are broken off; Even the treasures of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Night hath become day to me; The light bordereth on darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
Yea, I look to the grave as my home; I have made my bed in darkness. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
I say to the pit, Thou art my father! And to the worm, My mother! and, My sister!
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then is my hope? Yea, my hope, who shall see it?
