Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Surely there are mockers with me, and mine eye abideth in their provocation.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Give now a pledge, be surety for me with Thyself; who else is there that will strike hands with me?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For Thou hast hid their heart from understanding; therefore shalt Thou not exalt them.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He that denounceth his friends for the sake of flattery, even the eyes of his children shall fail.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He hath made me also a byword of the people; and I am become one in whose face they spit.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Mine eye also is dimmed by reason of vexation, and all my members are as a shadow.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Upright men are astonished at this, and the innocent stirreth up himself against the godless.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Yet the righteous holdeth on his way, and he that hath clean hands waxeth stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
But as for you all, do ye return, and come now; and I shall not find a wise man among you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They change the night into day; the light is short because of darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
If I look for the nether-world as my house; if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
If I have said to corruption: 'Thou art my father', to the worm: 'Thou art my mother, and my sister';
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
