Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
My spirit is crushed; my life is extinguished; the grave is ready for me.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Mockers surround me. I see how bitterly they ridicule me.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
God, you need to put down a pledge for me with yourself, for who else will be my guarantor?
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
You have closed their minds to understanding, so do not let them win!
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
They betray friends to gain benefit for themselves and their children suffer for it.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
He has made me a proverb of ridicule among the people; they spit in my face.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
My eyes are worn out from crying and my body is a shadow of its former self.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
People who think they are good are shocked to see me. Those who are innocent are troubled by the godless.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Those who are right keep going, and those whose hands are clean grow stronger and stronger.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Why don't you come back and repeat again what you've been saying?—yet I still won't find a wise man among you!
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My life is over. My plans are gone. My heart is broken.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
They turn night into day, and say that daylight is close to darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
What am I looking for? To make my home in Sheol, to make my bed in darkness? (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
Should I call the grave my father, and the maggot my mother or my sister?
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
So then where is my hope? Can anyone see any hope for me?
