Jobi 17
1 “Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
Weary I entreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.
3 Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Who is this? let him join hands with me.
4 Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
For you have hid their heart from wisdom; therefore you shall not exalt them.
5 Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.
6 Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
But you has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.
7 Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.
8 Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.
9 Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.
10 Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Howbeit, do you all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.
11 Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.
12 Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
I have turned the night into day: the light is short because of darkness.
13 Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
For if I remain, Hades is my habitation: and my bed has been made in darkness. (Sheol h7585)
14 në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.
15 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?
