Jobi 16
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Respondió Job y dijo:
2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
“Muchas cosas como estas he oído ya. Consoladores molestos sois todos.
3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
¿Cuándo tendrán fin estas palabras de viento? ¿O qué te incita a responder así?
4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
Yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar. Os dirigiría un montón de palabras, y menearía contra vosotros mi cabeza.
5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
Os alentaría con mi boca, y os consolaría con el movimiento de mis labios.
6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
Mas ahora, aunque hablo, no se mitiga mi dolor, y si callo, ¿acaso por eso se aleja de mí?
7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
Ahora se han agotado mis fuerzas; Tú has destruido toda mi familia.
8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
Me has asido y esto es un testimonio (contra mí); se levanta contra mí mi flacura, acusándome cara a cara.
9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
Su ira me despedaza y me persigue; rechina contra mí sus dientes; enemigo mío, aguza sus ojos contra mí.
10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
Han abierto contra mí su boca; me insultan, me hieren en las mejillas; a una se han coaligado contra mí.
11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
Dios me ha entregado al perverso, me ha arrojado en manos de malvados.
12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
Vivía yo en paz, pero Él me sacudió; me asió por la cerviz, me hizo trizas, y me eligió por blanco suyo.
13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
Me rodean arqueros, traspasa mis riñones sin piedad y derrama por tierra mi hiel.
14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
Me inflige herida sobre herida, corre contra mí cual gigante.
15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
He cosido un saco sobre mi piel, he revuelto en el polvo mi rostro.
16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
Mi cara está hinchada de tanto llorar, y la sombra de la muerte cubre mis párpados,
17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
aunque no hay injusticia en mí y mi oración es pura.
18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
¡Tierra, no cubras mi sangre, y no sofoques en tu seno mi clamor!
19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
Aún hay un testigo mío en el cielo, en lo alto reside el que da testimonio en mi favor.
20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
Mis amigos me escarnecen, mas mis ojos buscan llorando a Dios.
21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
¡Ojalá que hubiera juez entre el hombre y Dios, así como lo hay entre el hijo del hombre y su prójimo.
22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
El número de mis años se va pasando, y el camino que sigo no tiene vuelta.”
