Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Allora rispose:

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

Ne ho udite gia molte di simili cose! Siete tutti consolatori molesti.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Non avran termine le parole campate in aria? O che cosa ti spinge a rispondere così?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Anch'io sarei capace di parlare come voi, se voi foste al mio posto: vi affogherei con parole e scuoterei il mio capo su di voi.

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

Vi conforterei con la bocca e il tremito delle mie labbra cesserebbe.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Ma se parlo, non viene impedito il mio dolore; se taccio, che cosa lo allontana da me?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Ora però egli m'ha spossato, fiaccato, tutto il mio vicinato mi è addosso;

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

si è costituito testimone ed è insorto contro di me: il mio calunniatore mi accusa in faccia.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

La sua collera mi dilania e mi perseguita; digrigna i denti contro di me, il mio nemico su di me aguzza gli occhi.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

Spalancano la bocca contro di me, mi schiaffeggiano con insulti, insieme si alleano contro di me.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Dio mi consegna come preda all'empio, e mi getta nelle mani dei malvagi.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

Me ne stavo tranquillo ed egli mi ha rovinato, mi ha afferrato per il collo e mi ha stritolato; ha fatto di me il suo bersaglio.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

I suoi arcieri mi circondano; mi trafigge i fianchi senza pietà, versa a terra il mio fiele,

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

mi apre ferita su ferita, mi si avventa contro come un guerriero.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

Ho cucito un sacco sulla mia pelle e ho prostrato la fronte nella polvere.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

La mia faccia è rossa per il pianto e sulle mie palpebre v'è una fitta oscurità.

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Non c'è violenza nelle mie mani e pura è stata la mia preghiera.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O terra, non coprire il mio sangue e non abbia sosta il mio grido!

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Ma ecco, fin d'ora il mio testimone è nei cieli, il mio mallevadore è lassù;

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

miei avvocati presso Dio sono i miei lamenti, mentre davanti a lui sparge lacrime il mio occhio,

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

perché difenda l'uomo davanti a Dio, come un mortale fa con un suo amico;

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

poiché passano i miei anni contati e io me ne vado per una via senza ritorno.