Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Alors Job répondit,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

« J'ai entendu beaucoup de choses semblables. Vous êtes tous de misérables consolateurs!

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Les paroles vaines auront-elles une fin? Ou qu'est-ce qui vous provoque pour que vous répondiez?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

Je pourrais aussi parler comme vous le faites. Si ton âme était à la place de mon âme, Je pourrais joindre des mots contre vous, et je te fais signe de la tête,

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

mais je te fortifierais de ma bouche. La consolation de mes lèvres te soulagerait.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

« J'ai beau parler, mon chagrin ne s'apaise pas. Même si je m'abstiens, qu'est-ce qui me soulage?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

Mais maintenant, Dieu, tu m'as épuisé. Tu as fait de toute ma compagnie une désolation.

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

Vous m'avez ratatiné. Ceci est un témoignage contre moi. Ma maigreur se dresse contre moi. Il témoigne de mon visage.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

Il m'a déchiré dans sa colère et m'a persécuté. Il a grincé des dents contre moi. Mon adversaire aiguise son regard sur moi.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

Ils ont ouvert leur bouche sur moi. Ils m'ont frappé sur la joue avec reproche. Ils se rassemblent contre moi.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

Dieu me livre aux impies, et me jette entre les mains des méchants.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

J'étais à l'aise, et il m'a brisé. Oui, il m'a pris par le cou, et m'a mis en pièces. Il a aussi fait de moi sa cible.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

Ses archers m'entourent. Il divise mes reins, et ne les épargne pas. Il déverse ma bile sur le sol.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

Il me brise, brèche après brèche. Il court vers moi comme un géant.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai poussé ma corne dans la poussière.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

Mon visage est rouge de pleurs. L'obscurité profonde est sur mes paupières,

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

bien qu'il n'y ait aucune violence dans mes mains, et ma prière est pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

« Terre, ne couvre pas mon sang. Que mon cri n'ait pas de place pour se reposer.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Maintenant même, voici, mon témoin est dans le ciel. Celui qui se porte garant pour moi est en haut.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

Mes amis se moquent de moi. Mes yeux versent des larmes à Dieu,

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

qu'il maintiendrait le droit d'un homme avec Dieu, d'un fils d'homme avec son prochain!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

Car lorsque quelques années se seront écoulées, Je prendrai le chemin du non-retour.