Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Bvt Iob answered, and said,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

I haue oft times heard such things: miserable comforters are ye all.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Shall there be none ende of wordes of winde? or what maketh thee bold so to answere?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

I could also speake as yee doe: (but woulde God your soule were in my soules stead) I could keepe you company in speaking, and could shake mine head at you,

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

But I woulde strengthen you with my mouth, and the comfort of my lips should asswage your sorowe.

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Though I speake, my sorow can not be asswaged: though I cease, what release haue I?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

But now hee maketh mee wearie: O God, thou hast made all my congregation desolate,

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

And hast made me full of wrinkles which is a witnesse thereof, and my leannes ryseth vp in me, testifying the same in my face.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

His wrath hath torne me, and hee hateth me, and gnasheth vpon mee with his teeth: mine enemie hath sharpened his eyes against me.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

They haue opened their mouthes vpon me, and smitten me on the cheeke in reproch; they gather themselues together against me.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

God hath deliuered me to the vniust, and hath made mee to turne out of the way by the hands of the wicked.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

I was in welth, but he hath brought me to nought: he hath taken me by the necke, and beaten me, and set me as a marke for himselfe.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

His archers compasse mee rounde about: he cutteth my reines, and doth not spare, and powreth my gall vpon the ground.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

He hath broken me with one breaking vpon another, and runneth vpon me like a gyant.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

I haue sowed a sackcloth vpon my skinne, and haue abased mine horne vnto the dust.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

My face is withered with weeping, and the shadow of death is vpon mine eyes,

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Though there be no wickednesse in mine hands, and my prayer be pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O earth, couer not thou my blood, and let my crying finde no place.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

For lo, now my witnesse is in the heauen, and my record is on hie.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

My friends speake eloquently against me: but mine eye powreth out teares vnto God.

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

Oh that a man might pleade with God, as man with his neighbour!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

For the yeeres accounted come, and I shall go the way, whence I shall not returne.