Jobi 16

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 “Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

I have heard many such things: Miserable comforters are ye all.

3 Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

Shall vain words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest?

4 Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

I also could speak as ye do; If your soul were in my soul’s stead, I could join words together against you, And shake my head at you.

5 Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

[But] I would strengthen you with my mouth, And the solace of my lips would assuage [your grief].

6 Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

Though I speak, my grief is not assuaged; And though I forbear, what am I eased?

7 Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

But now he hath made me weary: Thou hast made desolate all my company.

8 më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

And thou hast laid fast hold on me, [which] is a witness [against me]: And my leanness riseth up against me, It testifieth to my face.

9 Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

He hath torn me in his wrath, and persecuted me; He hath gnashed upon me with his teeth: Mine adversary sharpeneth his eyes upon me.

10 Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

They have gaped upon me with their mouth; They have smitten me upon the cheek reproachfully: They gather themselves together against me.

11 Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

God delivereth me to the ungodly, And casteth me into the hands of the wicked.

12 Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

I was at ease, and he brake me asunder; Yea, he hath taken me by the neck, and dashed me to pieces: He hath also set me up for his mark.

13 Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

His archers compass me round about; He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.

14 Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant.

15 kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

I have sewed sackcloth upon my skin, And have laid my horn in the dust.

16 Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

My face is red with weeping, And on my eyelids is the shadow of death;

17 megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

Although there is no violence in my hands, And my prayer is pure.

18 O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

O earth, cover not thou my blood, And let my cry have no [resting]-place.

19 Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

Even now, behold, my witness is in heaven, And he that voucheth for me is on high.

20 Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

My friends scoff at me: [But] mine eye poureth out tears unto God,

21 Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

That he would maintain the right of a man with God, And of a son of man with his neighbor!

22 Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.

For when a few years are come, I shall go the way whence I shall not return.