Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Elifaz temanita respondió:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

¿Responderá el sabio con conocimiento vano? ¿Llenará su vientre de viento del este?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

¿Argüirá con palabras inútiles o con palabras sin provecho?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Tú anulas la reverencia y menosprecias la oración ante ʼElohim,

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

porque tu iniquidad enseña tu boca, y adoptas la lengua del astuto.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu boca te condena, y no yo. Tus labios testifican contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Eres tú el primer hombre que nació? ¿Fuiste engendrado antes que las montañas?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Escuchaste el secreto de ʼElohim para que tú solo te apropies de la sabiduría?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes que nosotros no sepamos? ¿Qué entiendes que nosotros no entendamos?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Cabezas canas y hombres muy ancianos, de más larga edad que tu padre, hay entre nosotros.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿En tan poco tienes el consuelo de ʼElohim y la palabra que se te dice con dulzura?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Por qué tu corazón te arrastra y por qué guiñan tus ojos?

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

¿Por qué vuelves tu espíritu contra ʼElohim, y dejas salir esas palabras de tu boca?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué es el hombre para que sea considerado puro, y el nacido de mujer para que sea considerado justo?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Mira, en sus santos no confía. Ante sus ojos ni aun el cielo es puro.

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¡Cuánto menos el hombre repugnante y corrupto que bebe la iniquidad como agua!

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Escúchame, yo te informaré. Óyeme y lo que vi te contaré

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

lo que los sabios informaron, sin ocultar lo de sus antepasados.

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

Solo a ellos fue dada la tierra, y ningún extraño pasó entre ellos.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos sus días sufre tormento el perverso, y contados años le están reservados al tirano.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Voces espantosas resuenan en sus oídos. El destructor vendrá sobre él en la paz.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

No cree que volverá de la oscuridad. Está destinado para la espada.

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Vaga en busca del pan y dice: ¿Dónde está? Sabe que el día de la oscuridad está cerca.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

La tristeza y la aflicción lo turban, como un rey listo para la batalla,

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

porque extendió su mano contra ʼEL. Se portó con soberbia contra ʼEL-Shadday.

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Indómito embistió contra Él con la espesa barrera de su escudo,

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

con su cara cubierta, con los pliegues de su cintura aumentados de grasa.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Vivirá en ciudades destruidas, en casas no habitadas, destinadas a ser ruinas.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

No enriquecerá, ni durará su hacienda, ni se extenderán sus posesiones en la tierra.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

No escapará de la oscuridad. La llama consumirá sus ramas. Por el aliento de su boca perecerá.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

No confíe en la vanidad, ni se engañe a sí mismo, porque la vanidad será su recompensa.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Se marchitará antes de su tiempo, y sus ramas no reverdecerán.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Será vid que dejará caer sus uvas no maduras, olivo que echa de él sus flores.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

La compañía del impío es estéril, y el fuego consume las tiendas del corrupto.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Conciben travesura, dan a luz iniquidad y su mente prepara el engaño.