Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Entonces Elifaz temanita tomó la palabra y dijo:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

“¿Es acaso de sabios responder con argumentos vanos, y llenarse el pecho de viento,

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

arguyendo con palabras inútiles, y con razones sin valor?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

De veras, tú destruyes la piedad y socavas el temor de Dios.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Porque tu boca revela tu iniquidad, adoptas el lenguaje de los arteros.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu propia boca, y no yo, te condena, tus mismos labios testifican contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Naciste tú el primero de los hombres, saliendo a la luz antes que los montes?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Escuchaste tú los secretos de Dios, secuestraste para ti la sabiduría?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes tú, que no sepamos nosotros? ¿En qué nos supera tu sabiduría?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

También entre nosotros hay cabezas canas y hombres de edad, más avanzados en días que tu padre.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿Acaso tienes en poco las consolaciones de Dios, y las suaves palabras que se te dicen.

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Adónde te lleva tu corazón, y qué significa el pestañeo de tus ojos?

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

¿Por qué diriges contra Dios tu ira, y profiere tu boca tales palabras?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué es el hombre para aparecer inocente; el nacido de mujer, para ser justo?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Pues Él no se fía ni de sus santos; los mismos cielos no están limpios a su vista;

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¿cuánto menos este ser, abominable y perverso, el hombre, que bebe como agua la iniquidad?

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Te voy a enseñar; escúchame; te voy a contar lo que he visto,

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

lo que los sabios enseñan sin ocultar nada, — (como lo recibieron) de sus padres—

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

pues a ellos solos fue dado el país, y no pasó extraño alguno entre ellos.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos sus días el impío es atormentado; y el tirano ignora el número de sus años.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Voz de angustia suena en sus oídos; en plena paz le asalta el devastador.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Él mismo pierde la esperanza de escapar a las tinieblas; se siente amenazado de la espada;

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

vaga buscando alimento, (diciendo): ¿En dónde está? sabe que es inminente el día de las tinieblas;

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

le aterran angustia y tribulación, le acometen como un rey listo para la guerra.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Pues extendió su mano contra Dios, se exaltó contra el Todopoderoso.

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Corre contra Él, erguido el cuello, ocultándose detrás de sus escudos,

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

cubierto el rostro con su gordura, con capas de grosura sus lomos.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Vive en ciudades asoladas, en casas inhabitadas, destinadas a convertirse en ruinas.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

Por eso no será rico, sus bienes no durarán, y su hacienda no se extenderá sobre la tierra.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

Nunca escapará a las tinieblas; la llama abrasará sus renuevos, y él será llevado por el soplo de la boca de (Dios).

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

No confíe en una engañosa vanidad; la misma vanidad será su recompensa.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Ella le llegará antes que se acaben sus días, y sus ramas no reverdecerán ya más.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Sacudirá como la vid sus uvas, aun estando en cierne, y como el olivo dejará caer su flor.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

La casa del impío es estéril, y el fuego consume la morada del que se deja sobornar.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Concibe penas y engendra maldades, nutriendo en su seno el engaño.”