< Jobi 15 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Alors, répondant, Eliphaz, le Thémanite, dit:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Un sage répondra-t-il comme parlant en l’air, et remplira-t-il son cœur d’une chaleur ardente?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Tu reprends celui qui n’est pas égal à toi, et tu dis ce qui n’est pas avantageux.
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Autant qu’il est en toi tu as anéanti la crainte de Dieu, et tu as détruit les prières devant Dieu.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
Car ton iniquité a instruit la bouche, et tu imites le langage des blasphémateurs.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Ta bouche te condamnera, et non pas moi, et tes lèvres te répondront.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Est-ce toi qui es né le premier homme, et qui as été formé avant les collines?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Est-ce que tu as ouï le conseil de Dieu, et sa sagesse sera-telle inférieure à toi?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
Que sais-tu que nous ignorions? Que comprends-tu que nous ne sachions?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Il est des vieillards et des anciens parmi nous, beaucoup plus vieux que tes pères.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Est-ce une chose considérable que Dieu te console? Mais tes paroles perverses l’en empêchent.
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Pourquoi ton cœur t’élève-t-il, et as-tu les yeux fixes, comme si tu pensais de grandes choses?
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
Pourquoi ton esprit s’enfle-t-il contre Dieu, pour que tu profères de ta bouche de tels discours?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
Qu’est-ce qu’un homme, pour qu’il soit sans tache et paraisse juste, étant né d’une femme?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Voilà que parmi ses saints personne n’est immuable, et les cieux ne sont pas purs en sa présence.
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
Combien plus abominable et inutile est un homme qui boit l’iniquité comme l’eau.
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
Je te le montrerai, écoute-moi: je te raconterai ce que j’ai vu.
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Des sages le publient, et ils ne dissimulent pas ce qu’ils ont appris de leurs pères,
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
À qui seuls a été donnée cette terre, et aucun étranger n’a passé au milieu d’eux.
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
Durant tous ses jours, l’impie s’enorgueillit, et le nombre des années de sa tyrannie est incertain.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
Le bruit de la terreur est toujours à ses oreilles; et quoiqu’il y ait la paix, lui soupçonne toujours des embûches.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
Il ne croit pas qu’il puisse revenir des ténèbres à la lumière, il voit de tous côtés autour de lui un glaive.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
Quand il se remue pour chercher son pain, il sent que le jour des ténèbres est prêt en sa main.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
La tribulation l’épouvantera, et l’angoisse l’environnera comme un roi qui se prépare au combat.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
Car il a étendu contre Dieu sa main, et il s’est roidi contre le Tout-Puissant.
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
Il a couru contre lui, la tête levée, et il s’est armé d’un cou inflexible.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
La graisse à couvert sa face, et l’embonpoint pend de ses côtés.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
Il a habité dans des villes désolées, dans des maisons désertes, qui ont été réduites en monceaux de ruines.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
Il ne s’enrichira point, et son bien ne subsistera pas, et il ne jettera pas ses racines dans la terre.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
Il ne sortira pas des ténèbres; une flamme desséchera ses rameaux, et il sera emporté par le souffle de sa bouche.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Trompé par une vaine erreur, il ne croira pas qu’il puisse être racheté à aucun prix.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Avant que ses jours soient accomplis, il périra; et ses mains se sécheront.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
Sa grappe sera frappée comme la vigne, qui l’est dans sa première fleur, et comme l’olivier qui laisse tomber sa fleur.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
Car tout ce qu’amasse un hypocrite est sans fruit, et un feu dévorera les tabernacles de ceux qui reçoivent volontiers des présents.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
Il a conçu la douleur et il a enfanté l’iniquité, et son cœur prépare des fourberies.

< Jobi 15 >