< Jobi 15 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Eliphaz de Têmân prit la parole et dit:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Est-il digne du sage de mettre en avant des raisons futiles, de gonfler son sein de vent?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
d’employer des arguments sans valeur et des paroles qui ne servent de rien?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Tu en viens à saper la piété, à supprimer les prières au Tout-Puissant!
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
C’Est ton iniquité qui inspire ta bouche, et ainsi tu adoptes le langage de la mauvaise foi.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
C’Est ta bouche qui te condamne, et non moi; tes propres lèvres témoignent contre toi.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Es-tu donc, par ta naissance, le premier des hommes? As-tu vu le jour avant les collines?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
As-tu entendu ce qui se dit dans le conseil de Dieu? As-tu confisqué à ton profit la sagesse?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
Que sais-tu que nous ne sachions? Que comprends-tu qui nous échappe?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Parmi nous aussi il est des gens vénérables par l’âge, des vieillards plus riches de jours que ton père.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Comptes-tu pour rien les consolations de Dieu et la parole qui t’a été dite en douceur?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Pourquoi te laisser emporter par ton cœur? Pourquoi rouler ainsi tes yeux?
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
Pourquoi tourner ta mauvaise humeur contre Dieu et laisser échapper de tels discours de ta bouche?
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
Qu’est-ce donc que l’homme pour se prétendre pur et l’enfant de la femme pour se dire juste?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Quoi! Même en ses saints il n’a pas confiance, et les cieux ne sont pas sans tache à ses yeux!
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
Que sera-ce de cet être méprisable et corrompu, de l’homme qui boit l’iniquité comme l’eau?
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
Je veux t’instruire, écoute-moi; je veux t’exposer ce que j’ai vu;
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
ce que racontent les sages, sans rien dissimuler, comme une tradition de leurs pères,
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
qui furent, seuls, maîtres de ce pays et auxquels nul étranger ne s’est mêlé:
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
"Les tourments remplissent toute la vie du méchant, tout le cours des années mesurées au tyran.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
Ses oreilles ne cessent d’entendre un bruit terrifiant; en pleine paix, il se voit assaillir par le dévastateur.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
Il renonce à l’espoir d’échapper aux ténèbres, il se sait prédestiné au glaive.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
Il erre ça et là pour chercher du pain: il a conscience que des jours sombres se préparent pour lui.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
La détresse et l’angoisse le jettent dans l’épouvante; elles l’étreignent comme un roi qui monte à l’assaut.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
C’Est qu’il a dirigé sa main contre Dieu, il s’est élevé contre le Tout-Puissant.
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
C’Est qu’il lui a couru sus, le cou tendu, couvert de toute l’épaisseur de ses boucliers bombés.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
C’Est qu’il a le visage épaissi par la graisse et le dos arrondi par l’embonpoint.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
Aussi se fixe-t-il dans des villes en ruines, dans des maisons qui ne sont pas habitables, étant destinées à se changer en décombres.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
Il ne s’enrichira pas, sa fortune ne subsistera point; tel un arbre sans fruits il n’inclinera pas à terre le sommet de ses branches.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
Il ne sortira plus des ténèbres; ses rejetons seront consumés par le feu; il disparaîtra comme par un souffle de Dieu.
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Qu’il n’espère rien de la fraude! II a fait fausse route. La déception sera son salaire.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Sa carrière sera achevée avant le temps, et son toit de feuillage ne reverdira plus.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
Tel qu’une vigne, il sera dépouillé de ses jeunes grappes; tel qu’un olivier, il jettera ses fleurs.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
Car la bande des pervers est condamnée à la stérilité; le feu dévore les tentes où s’entassent les dons de la corruption.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
Ils conçoivent le mal, ils enfantent le malheur. Leur sein couve la perfidie.

< Jobi 15 >