Jobi 15

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Alors Eliphaz de Théman prit la parole et dit:

2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

Le sage répond-il par une science vaine? Se gonfle-t-il la poitrine de vent?

3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

Se défend-il par de futiles propos, par des discours qui ne servent à rien?

4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, tu anéantis toute piété envers Dieu.

5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Ta bouche révèle ton iniquité, et tu prends le langage les fourbes.

6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne, ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

As-tu assisté au conseil de Dieu? As-tu dérobé pour toi seul la sagesse?

9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

Que sais-tu, que nous ne sachions? Qu’as-tu appris, qui ne nous soit familier?

10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Nous avons aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards plus riches de jours que ton père.

11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu et les douces paroles que nous t’adressons?

12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

Où ton cœur t’emporte-t-il, et que signifie ce roulement de tes yeux?

13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que de ta bouche tu fais sortir de tels discours?

14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur, le fils de la femme, pour qu’il soit juste?

15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

Voici que Dieu ne se fie pas même à ses saints, et les cieux ne sont pas purs devant lui:

16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

combien moins cet être abominable et pervers, l’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!

17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Je vais t’instruire, écoute-moi; je raconterai ce que j’ai vu,

18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

ce que les sages enseignent, — ils ne le cachent pas, l’ayant appris de leurs pères;

19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

à eux seuls avait été donné le pays, et parmi eux jamais ne passa l’étranger. —

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

« Le méchant, durant tous ses jours, est rongé par l’angoisse; un petit nombre d’années sont réservées à l’oppresseur.

21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Des bruits effrayants retentissent à ses oreilles; au sein de la paix, le dévastateur fond sur lui.

22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

Il n’espère pas échapper aux ténèbres, il sent qu’il est guetté pour le glaive.

23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Il erre pour chercher son pain; il sait que le jour des ténèbres est prêt, à ses côtés.

24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

La détresse et l’angoisse tombent sur lui; elles l’assaillent comme un roi armé pour le combat.

25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Car il a levé sa main contre Dieu, il a bravé le Tout-Puissant,

26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

il a couru sur lui le cou raide, sous le dos épais de ses boucliers.

27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

Il avait le visage couvert de graisse, et les flancs chargés d’embonpoint.

28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Il occupait des villes qui ne sont plus, des maisons qui n’ont plus d’habitants, vouées à devenir des monceaux de pierre.

29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne tiendra pas, ses possessions ne s’étendront plus sur la terre.

30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

Il n’échappera pas aux ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il sera emporté par le souffle de la bouche de Dieu.

31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

Qu’il n’espère rien du mensonge, il y sera pris; le mensonge sera sa récompense.

32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Elle arrivera avant que ses jours soient pleins, et son rameau ne verdira plus.

33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Il secouera, comme la vigne, son fruit à peine éclos; il laissera tomber sa fleur, comme l’olivier.

34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Car la maison de l’impie est stérile, et le feu dévore la tente du juge corrompu.

35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Il a conçu le mal, et il enfante le malheur, dans son sein mûrit un fruit de déception. »