Jobi 15
1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Then responded Eliphaz the Temanite, and said:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
Should, a wise man, answer unreal knowledge? or fill, with the east wind, his inner man?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
Disputing with discourse that doth no good, or with speech, wherein is no profit?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
But, thou, wouldst take away reverence, and wouldst attain unto meditation before GOD.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
For thine own mouth would teach thine iniquity, and thou wouldst choose the tongue of the crafty.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Thine own mouth shall condemn thee, and, not I, And, thine own lips, shall testify against thee.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
The first of mankind, wast thou born? Or, before the hills, wast thou brought forth?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
In the secret council of GOD, hast thou been wont to hearken? Or canst thou attain for thyself unto wisdom?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
What knowest thou, that we know not? [What] understandest thou, and the same, is not with us?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Both hoary and venerable, are among us, one mightier than thy father in days!
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Too small for thee, are the consolations of GOD? or a word spoken gently with thee?
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
How doth thine own heart carry thee away, and how thine eyes do roll!
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
For thy spirit, replieth against GOD, and thou bringest forth—out of thy mouth—words!
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
What is a mortal, that he should be pure? or that righteous should be one born of a woman?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Lo! in his holy ones, he putteth not confidence, and, the heavens, are not pure in his eyes:
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
How much less when one is detested and corrupt, a man who drinketh in—like water—perversity.
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
I will tell thee—hear me, Since this I have seen, I must needs declare it.
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Which, wise men, tell, and deny not [that which is] from their fathers.
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
To them alone, was the earth given, and no alien passed through their midst:
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
All the days of the lawless man, he, doth writhe with pain, and, the number of years, is hidden from the tyrant;
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
A noise of dreadful things, is in his ears, In prosperity, the destroyer cometh upon him;
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
He hath no confidence to come back out of darkness, he, being destined to the power oft the sword;
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
A wanderer, he, for bread, [saying] Where [is it]? He knoweth that, prepared by his own hand, is the day of darkness;
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Distress and anguish shall startle him, It shall overpower him, like a king ready for the onset:
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
Because he had stretched out—against GOD—his hand, and, against the Almighty, had been wont to behave himself proudly;
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
He used to run against him with uplifted neck, with the stout bosses of his bucklers;
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
For he had covered his face with his fatness, and had gathered a superabundance on his loins;
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
And had inhabited demolished cities, houses, wherein men would not dwell, that were destined to become heaps.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
He shall not be rich, nor shall his substance continue, neither shall their shadow stretch along on the earth;
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
He shall not depart out of darkness, his young branch, shall the flame dry up, and he shall depart, by the breath of his own mouth!
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Let no one trust in him that—by vanity—is deceived, for, vanity, shall be his recompense;
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
Before his day, shall it be accomplished, with, his palm-top, not covered with leaves;
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
He shall wrong—like a vine—his sour grapes, and shall cast off—as an olive-tree—his blossom.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
For, the family of the impious, is unfruitful, and, a fire, hath devoured the tents of bribery;
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
Conceiving mischief, and bringing forth iniquity, yea, their inmost soul, prepareth deceit.
