Jobi 15
1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
And Eliphaz the Temanite answers and says:
2 “Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
“Does a wise man answer [with] vain knowledge? And fill his belly [with] an east wind?
3 Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
To reason with a word not useful? And speeches—no profit in them?
4 Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
Indeed, you make reverence void, and diminish meditation before God.
5 Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
For your mouth teaches your iniquity, And you choose the tongue of the cunning.
6 Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
Your mouth declares you wicked, and not I, And your lips testify against you.
7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
Are you the first man born? And were you formed before the heights?
8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
Do you hear of the secret counsel of God? And withdraw wisdom to you?
9 Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
What have you known, and we do not know? [What] do you understand, and it is not with us?
10 Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
Both the gray-headed And the very aged [are] among us—Greater than your father [in] days.
11 Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
Are the comforts of God too few for you? And a gentle word [is] with you,
12 Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Why does your heart take you away? And why are your eyes high?
13 duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.
Do you turn your spirit against God? And have brought out words from your mouth:
14 “Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
What [is] man that he is pure, And that he is righteous, one born of woman?
15 Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Behold, He puts no credence in His holy ones, And the heavens have not been pure in His eyes.
16 aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
Also—surely abominable and filthy Is man drinking perverseness as water.
17 Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
I show you—listen to me—And this I have seen and declare,
18 atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
Which the wise declare—And have not hid—from their fathers.
19 të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
To them alone was the land given, And a stranger did not pass over into their midst:
20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
All [the] days of the wicked he is paining himself, And few years have been laid up for the terrible one.
21 Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
A fearful voice [is] in his ears, In peace a destroyer comes to him.
22 Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
He does not believe to return from darkness, And he watches for the sword.
23 Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
He is wandering for bread: Where [is] it? He has known that ready at his hand Is a day of darkness.
24 Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
Adversity and distress terrify him, They prevail over him as a king ready for a boaster.
25 sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
For he stretched out his hand against God, And against the Mighty he makes himself mighty.
26 duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
He runs to Him with a neck, With thick bosses of his shields.
27 Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
For he has covered his face with his fat, And makes vigor over [his] confidence.
28 ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
And he inhabits cities cut off, houses not dwelt in, That have been ready to become heaps.
29 Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
He is not rich, nor does his wealth rise, Nor does he stretch out their continuance on earth.
30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
He does not turn aside from darkness, A flame dries up his tender branch, And he turns aside at the breath of His mouth!
31 Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
Do not let him put credence in vanity, He has been deceived, For vanity is his exchange.
32 Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
It is not completed in his day, And his bending branch is not green.
33 Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
He shakes off his unripe fruit as a vine, And casts off his blossom as an olive.
34 Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
For the company of the profane [is] barren, And fire has consumed tents of bribery.
35 Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.
To conceive misery, and to bear iniquity, Even their heart prepares deceit.”
