Jobi 13

1 “Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

Eis que meus olhos têm visto tudo [isto]; meus ouvidos o ouviram, e entenderam.

2 Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

Assim como vós o sabeis, eu também o sei; não sou inferior a vós.

3 Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

Mas eu falarei com o Todo-Poderoso, e quero me defender para com Deus.

4 sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

Pois na verdade vós sois inventores de mentiras; todos vós sois médicos inúteis.

5 Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

Bom seria se vos calásseis por completo, pois seria sabedoria de vossa parte.

6 Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Ouvi agora meu argumento, e prestai atenção aos argumentos de meus lábios.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Por acaso falareis perversidade por Deus, e por ele falareis engano?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Fareis acepção de sua pessoa? Brigareis em defesa de Deus?

9 Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Seria bom [para vós] se ele vos investigasse? Enganareis a ele como se engana a algum homem?

10 Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

Certamente ele vos repreenderá, se em oculto fizerdes acepção de pessoas.

11 Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Por acaso a majestade dele não vos espantará? E o temor dele não cairá sobre sobre vós?

12 Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Vossos conceitos são provérbios de cinzas; vossas defesas são como defesas de lama.

13 Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

Calai-vos diante de mim, e eu falarei; e venha sobre mim o que vier.

14 Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Por que tiraria eu minha carne com meus dentes, e poria minha alma em minha mão?

15 Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Eis que, ainda que ele me mate, nele esperarei; porém defenderei meus caminhos diante dele.

16 Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

Ele mesmo será minha salvação; pois o hipócrita não virá perante ele.

17 Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Ouvi com atenção minhas palavras, e com vossos ouvidos minha declaração.

18 Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Eis que já tenho preparado minha causa; sei que serei considerado justo.

19 Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Quem é o que brigará comigo? Pois então eu me calaria e morreria.

20 Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

Somente duas coisas não faças comigo; então eu não me esconderei de teu rosto:

21 largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

Afasta tua mão de sobre mim, e teu terror não me espante.

22 Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Chama, e eu responderei; ou eu falarei, e tu me responde.

23 Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

Quantas culpas e pecados eu tenho? Faze-me saber minha transgressão e meu pecado.

24 Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Por que escondes teu rosto, e me consideras teu inimigo?

25 Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Por acaso quebrarás a folha arrebatada [pelo vento]? E perseguirás a palha seca?

26 Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Por que escreves contra mim amarguras, e me fazes herdar as transgressões de minha juventude?

27 Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Também pões meus pés no tronco, e observas todos os meus caminhos. Tu pões limites às solas dos meus pés.

28 Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola”.

Eu me consumo como a podridão, como uma roupa que a traça rói.