Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Respondió Job y dijo:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

“De veras, vosotros sois hombres, y con vosotros morirá la sabiduría.

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

También yo tengo seso como vosotros; ninguna ventaja tenéis sobre mí; ¿y quién no sabe lo que decís?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

¡Ludibrio soy de mis amigos! ¡Yo, que clamaba a Dios, y Él le respondía! ¡Yo, el recto e inocente, ahora objeto de oprobio!

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

¡Ignominia al que sufre! —así piensa el que vive sin cuidados—. ¡Caiga desprecio sobre aquel cuyo pie resbala!

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Las guaridas de los salteadores gozan de paz, seguros están los que irritan a Dios; a ellos Dios se lo otorga (todo).

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Pregunta, te ruego, a las bestias, y ellas te enseñarán, a las aves del cielo, y te lo dirán;

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

o habla con la tierra, y ella te instruirá; te lo contarán los peces del mar.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

¿Quién de todos estos seres no sabe que la mano de Yahvé ha hecho (todas) las cosas?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

En su mano está el alma de todo viviente, y el soplo de toda carne humana.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

¿No se ha hecho el oído para discernir las palabras; el paladar para gustar los manjares?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

En los ancianos reside la sabiduría, y en la larga vida la prudencia;

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

con Él, empero, están la sabiduría y el poder, suyo es el consejo y suya la inteligencia.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Lo que Él derriba, no será reedificado; si Él encierra al hombre, no hay quien lo libre.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Si detiene las aguas, estas se secan; si las suelta, devastan la tierra.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

En Él están el poder y el saber, suyos son el engañado y el que engaña.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Él hace andar a los consejeros privados (de consejo), y entontece a los jueces.

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Él quita a los reyes la faja, y les ciñe los lomos, con una soga.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Hace andar a los sacerdotes descalzos, y a los grandes derriba.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Quita el habla a los más respetados, y a los ancianos los priva del juicio.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Vacía desprecio sobre los príncipes, y afloja el cinto de los fuertes.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Descubre lo oculto en las tinieblas, y saca a luz la sombra de la muerte.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Da prosperidad a los pueblos y los destruye, dilata a las naciones, y las reduce.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Quita la inteligencia a los príncipes de los pueblos de la tierra, y los hace vagar por un desierto sin camino;

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

andan a tientas en tinieblas, sin tener luz; Él los hace errar como a embriagados.”