Jobi 12

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Maar Job antwoordde en zeide:

2 “Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!

3 Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?

4 Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.

5 Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.

6 Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.

7 Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.

8 ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.

9 Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?

10 Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.

11 Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?

12 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.

13 Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.

14 Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.

15 Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.

16 Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.

17 Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,

18 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.

21 Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.

22 Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.

25 Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.