Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Entonces Sofar naamatita respondió:

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

¿No habrá respuesta a la abundancia de palabras? ¿Será justificado el que habla mucho?

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

¿Harán callar a los hombres tus jactancias? ¿Harás escarnio sin que alguno te avergüence?

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

Pues dijiste: Mi enseñanza es pura, y soy inocente delante de Ti.

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

Pero, quién diera que ʼElohim hable y abra su boca hacia ti.

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

Te declare secretos de sabiduría, porque Él es de múltiple entendimiento. Así entenderías que ʼElohim, en tu favor, te castiga menos de lo que merece tu iniquidad.

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

¿Descubrirás tú las profundidades de ʼElohim? ¿Puedes hallar los límites de ʼEL-Shadday?

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

Es más alto que los cielos, ¿qué puedes tú hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes tú saber? (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

Su dimensión es más extensa que la tierra y más ancha que el mar.

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

Si Él pasa y aprisiona, o convoca una asamblea, ¿quién lo puede restringir?

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

Porque Él conoce a los hombres vanos. Ve también su perversidad, ¿y no la considerará?

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

El hombre vano será entendido cuando un pollino de asno montés nazca hombre.

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

Si tú dispones tu corazón y extiendes a Él tus manos,

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

si hay iniquidad en tus manos, la alejas de ti y no permites que la perversidad more en tus tiendas,

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

entonces levantarías tu semblante libre de mancha, estarías firme y nada temerías,

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

olvidarías tu aflicción y la recordarías como aguas que pasaron.

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

Tu existencia sería más resplandeciente que el mediodía. Aunque haya oscuridad, sería como la alborada.

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

Estarías confiado, porque habría esperanza. Mirarías alrededor y descansarías seguro,

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

reposarías, sin que alguno te espante. Y muchos implorarían tu favor.

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

Pero los ojos de los perversos fallarán, y no habrá escape para ellos. Su esperanza será el último suspiro.