Jobi 11

1 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

Da svarede Zofar, Naamathiten, og sagde:

2 “Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

Skal der ikke svares til de mange Ord? og mon en mundkaad Mand skal beholde Ret?

3 Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

Skal din Skvalder bringe Folk til at tie? og skal du bespotte, og ingen beskæmme dig?

4 Ti ke thënë: “Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje”.

Thi du sagde: Min Lærdom er klar, og jeg er ren for dine Øjne.

5 Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

Men gid dog Gud vilde tale og oplade sine Læber imod dig!

6 për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

og at han vilde kundgøre dig Visdoms skjulte Ting! thi i den er dobbelt Kraft; da skulde du vide, at Gud endog eftergiver dig noget af din Misgerning.

7 A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

Mon du kan naa til Guds Dybheder? mon du kan naa til den Almægtiges Begrænsning?

8 Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish? (Sheol h7585)

Den er saa høj som Himmelen, hvad vil du gøre? den er dybere end Helvede, hvad kan du vide? (Sheol h7585)

9 Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

Dens Maal er længere end Jorden, den er bredere end Havet.

10 Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

Naar han farer frem og lukker til eller forsamler, hvo vil da holde ham tilbage?

11 Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

Thi han kender forfængelige Folk og ser Uretfærdighed; skulde han da ikke agte derpaa?

12 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

Men en uforstandig vil faa Forstand, naar et Vildæsels Føl fødes til Menneske.

13 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

Dersom du bereder dit Hjerte og udstrækker dine Hænder til ham,

14 në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

dersom du kaster Uretfærdigheden, som er i din Haand, langt bort og ikke lader Uret bo i dine Telte,

15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

da skal du, fri for Lyde, kunne opløfte dit Ansigt og blive fast og ikke frygte.

16 sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

Thi du skal glemme din Møje, du skal komme den i Hu som det Vand, der er løbet forbi.

17 jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

Og din Levetid skal gaa frem klarere end Middagen, Mørket skal vorde som Morgenen.

18 Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

Og du skal være tryg, thi der er Haab, og du skal spejde omkring dig og sove tryggelig.

19 Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

Og du skal lægge dig, og ingen skal forfærde dig; og mange skulle bønfalde for dit Ansigt.

20 Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit”.

Men de ugudeliges Øjne skulle hentæres, og deres Tilflugt skal gaa tabt for dem, og deres Haab aandes ud med Livet.