Jobi 10

1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

I hate my life! Let me speak freely about my complaints—I can't keep my bitterness to myself.

2 Do t’i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

I will tell God, “Don't just condemn me—tell me what you have against me.

3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

Do you enjoy accusing me? Why do you reject me, someone you made with your own hands, and yet smile on the scheming of the wicked?

4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

Do you have human eyes? Do you see like human beings do?

5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

Is your life as short as mortal beings? Are your years as brief as those of humanity,

6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

that you have to examine my wrongs and investigate my sins?

7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

Even though you know I'm not guilty, no one can save me from you.

8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

You made me and shaped me with your own hands, and yet you destroy me.

9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

Remember that you shaped me like a piece of clay—are you now going to turn me back into dust?

10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

You poured me out like milk, you curdled me like cheese.

11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

You clothed me with skin and flesh; you wove my body together with bones and muscles.

12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

You granted me life and showed me your kindness; you have taken great care of me.

13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

But you kept these things hidden in your heart. I know your purpose was

14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

to watch me, and if I sinned, then you would not forgive my wrongs.

15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

If I'm guilty I'm in trouble, if I'm innocent I can't hold my head high because I'm totally disgraced as I look at my sufferings.

16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

If I do hold my head high you hunt me down like a lion, showing how powerful you are in hurting me.

17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

You repeat your arguments against me, you pour out more and more of your anger against me, you send fresh armies against me.

18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

So why did you allow me to be born? I wish that I had died, and nobody had ever seen me!

19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

It would have been better if I had never existed, taken straight from the womb to the grave.

20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

I only have a few days left, so why don't you leave me alone so I can have a little peace

21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

before I go to where I shall never return from, the land of darkness and the shadow of death—

22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.

the land of total darkness where death's shadow lies, a place of chaos where light itself is darkness.”