Jeremia 4

1 “O Izrael, në rast se kthehesh”, thotë Zoti, “duhet të kthehesh tek unë”. Në rast se ti heq nga prania ime gjërat e tua të neveritshme dhe nuk sillesh më duke u endur

Oe, Isarel na ban pawiteh, kai koe vah ban, telah BAWIPA ni ati. Panuet na thonae hah ka hmaitung hoi na tâkhawng pawiteh, puen e lah na awm mahoeh toe.

2 dhe betohesh: “Zoti rron”, me vërtetësi, me ndershmëri dhe me drejtësi, atëherë kombet do të jenë të bekuara.

BAWIPA teh a hring, telah lawkkatang hoi lawkcengnae hoi, lannae dawk lawk na kam vaiteh, BAWIPA lahoi miphunnaw pueng ni amamouh dawk yaw ka hawi e lah ao awh han. Ahnimouh dawk pholennae lah ao awh han telah ati.

3 Sepse kështu u thotë Zoti atyre të Judës dhe të Jeruzalemit: “Lëroni arën tuaj të djerrë dhe mos mbillni midis ferrave.

Bangkongtetpawiteh, Judah taminaw hoi Jerusalem taminaw koe BAWIPA ni hettelah a dei. Na laikawknaw hah kanawk awh nateh, pâkhing um vah cati tu hanh awh.

4 Rrethprituni për Zotin dhe hiqni lafshën e zemrave tuaja, o njerëz të Judës dhe banorë të Jeruzalemit, me qëllim që zemërimi im të mos shpërthejë si zjarr dhe të mos djegë në mënyrë që askush të mos mund ta shuajë për shkak të ligësisë së veprimeve tuaja!”.

Nangmouh Judah taminaw hoi Jerusalem vah kho kasaknaw hanelah namamae lungthin vuensom hah a awh telah nahoeh pawiteh, yonnae na sak e kecu dawkvah, ka lungkhueknae teh hmai patetlah tawk vaiteh, apinihai padout thai laipalah na kang payon awh vaih.

5 “Lajmërojeni në Judë, shpalleni në Jeruzalem dhe thoni: “I bini borisë në vend”, bërtisni fort dhe thoni: “Mblidhuni dhe le të hyjmë në qytetet e fortifikuara”.

Judah ram dawk pathang nateh, Jerusalem vah pâpho awh. Ram thung vah, mongka ueng nateh hram awh. Cungtalah kamkhueng nateh, rapan ka tawn e kho dawkvah, kâen awh sei telah tet awh.

6 Ngrini flamurin në drejtim të Sionit, mbathjani me vrap në kërkim të një strehe, mos u ndalni, sepse do të dërgoj nga veriu një mjerim dhe një shkatërrim të madh.

Zion mon koelah lukkarei pathout awh. Roumnae tawng awh nateh uet hanh awh. Bangkongtetpawiteh, atunglah hoi kalenpounge rawknae hoi kathoute ka pha sak han.

7 Luani brofi duke dalë nga pjesa e dendur e pyllit të tij dhe një shkatërrues kombesh është nisur, ka lënë banesën e tij për ta katandisur si mos më keq vendin tënd; qytetet e tua do të shkretohen dhe do të mbeten pa banorë.

Ratu thung hoi sendek tâcawt vaiteh, miphunnaw ka raphoekung a tho lahun. Na ram hah raphoe hanelah a onae hmuen koehoi a tâco toe. Na khopui hah tami ao hoeh na hanlah a raphoe awh han.

8 Prandaj vishuni me thasë, mbani zi, vajtoni, sepse zemërimi i zjarrtë i Zotit nuk është larguar prej nesh.

Hat kecu dawkvah, burihni kâkhu awh nateh kap awh haw. Hramki awh. Bangkongtetpawiteh, ka patawpoung e BAWIPA lungkhueknae hah maimouh koehoi kamlang hoeh rah.

9 Atë ditë ka për të ndodhur”, thotë Zoti, “që zemra e mbretit dhe zemra e princave do të ligështohen, priftërinjtë do të mbeten të shushatur dhe profetët të shtangur”.

Hote hnin dawk teh hettelah ao han telah BAWIPA ni ati. Siangpahrang hoi kahrawikungnaw e lungthin hah puen tâsue laihoi ao awh han. Vaihmanaw hah kângairu lah awm awh vaiteh, profetnaw ni a lungpout awh han.

10 Atëherë unë thashë: “O Zot, Zot, ti ke mashtruar plotësisht këtë popull dhe Jeruzalemin, duke thënë: “Ju do të keni paqe”, ndërsa shpata po futet deri në zemër”.

Hahoi kai ni Oe! Bawipa Jehovah, hete taminaw hoi Jerusalem hah pueng hoi na dum toe, tahloi ni a hringnae a thut navah, roumnae na hmu han na ti telah ka ti.

11 Në atë kohë do t’i thuhet këtij populli dhe Jeruzalemit: “Një erë zhuritëse që vjen nga lartësitë e zhveshura në shkretëtirë dhe fryn në drejtim të bijës së popullit tim, jo për të shoshitur as për të pastruar;

Hatnae tueng dawk teh, hete taminaw hoi Jerusalem koe, kahrawng arasangnae cailum hmuen koehoi kabetpoung e kahlî ni ka taminaw hoi ka canunaw koe lah ahnimouh palek sak hane hoi thoung sak hanelah laipalah kahlî a tho han.

12 një erë edhe më e fortë nga këto do të vijë nga ana ime; tani që unë do të shqiptoj gjykimin tim kundrejt tyre.

Hotnaw hanelah ka patawpoung e kahlî kai koehoi a tho han. Ahnimouh taranlahoi lawkcengnae hai ka dei han, telah tie lah ao han.

13 Ja, si ngjitet si retë dhe qerret e tij si një shakullinë; kuajt e tij janë më të shpejtë se shqiponjat. Mjerë ne, sepse po shkretohemi!”.

Khenhaw! tâmai patetlah bongparui patetlah kaawm e rangleng hoi a tho han. A marang teh mataw hlak hai aranghnawn. Maimouh teh yawkathout e lah o awh, rawknae koe lah pha awh toe.

14 O Jeruzalem, pastro zemrën tënde nga ligësia, me qëllim që të shpëtosh. Deri kur do të mbeten te ty mendimet e mbrapshta?

Oe, Jerusalem rungngang lah na o thai nahan, ka thout e lungthin hah thoung sak totouh maw pouk payonnae na thung vah ao han.

15 Sepse një zë njofton nga Dani dhe shpall fatkeqësinë nga mali i Efraimit.

Bangkongtetpawiteh, Dan ram hoi lawk a tâco teh, Ephraim mon hoi kathoute hah a pâpho.

16 “Lajmëroni kombet; po, bëjani të njohur Jeruzalemit: rrethuesit vijnë nga një komb i largët dhe ngrenë zërin e tyre kundër qyteteve të Judës.

Miphun tangkuem koe dei awh. Oe Jerusalem taranlahoi pâpho awh. Khenhaw! ram hlanae koehoi katuetnaw a tho teh, Judah khopuinaw taran lah hoi a hram awh.

17 Si rojtarë të një are janë vendosur rreth e qark tij, sepse ka ngritur krye kundër meje”, thotë Zoti.

Kai na taran awh dawkvah, law karingkungnaw patetlah a tengpam hoi a kalup awh telah BAWIPA ni ati.

18 “Sjellja jote dhe veprimet e tua të kanë shkaktuar këto gjëra; kjo do të jetë fatkeqësia jote, dhe do të jetë e hidhur, sepse do të arrijë zemrën tënde”.

Na hringnae na nuencang hoi na tawksak e ni hete hno heh, na lathueng vah a pha sak. Hetteh kakhat e, na hawi awh hoeh nae lah ao dawkvah, na lungthin hah a thut.

19 Zorrët e mia, zorrët e mia! Po shtrembërohem nga dhimbja. Oh, faqet e zemrës sime! Zemra më rreh fort përbrenda. Unë nuk mund të hesht, sepse, o shpirti im, kam dëgjuar zërin e borisë, britmën e luftës.

Oe, ka hringnae, ka hringnae, ka lungthin roeroe heh a patawpoung. Ka thung vah ka lungthin hanghangkâan. Duem kaawm thai hoeh. Tarantuknae pawlawk hoi kâhruetcuetnae mongka ueng e pawlawk hah na thai dawkvah Oe, ka hringnae duem kaawm thai hoeh.

20 Po shpallet rrënim mbi rrënim, sepse tërë vendi është shkretuar. Papritmas çadrat e mia janë shkatërruar, shatorret e mia brenda një çasti.

Rawknae dawkvah rawknae a hram. Bangkongtetpawiteh, ramnaw pueng hah a rawk toe. Kaie lukkareiim hah vai touh hoi a rawk teh, lukkarei hai tawkkadek dawk a rawk.

21 Deri kur do të shoh flamurin dhe do të dëgjoj zërin e borisë?

Atueng nâsittouh maw tarantuknae lukkarei hah ka hmu vaiteh, mongka lawk ka thai han vai.

22 “Po, populli im është budalla, nuk më njeh; janë bij pa mend dhe nuk kanë arsye; janë të zotë të bëjnë të keqen, por nuk dinë të bëjnë të mirën”.

Bangkongtetpawiteh, ka taminaw teh a pathu poung dawkvah, kai na panuek awh hoeh. Camo ka pathu e panuenae ka tawn hoeh e patetlah ao awh. Kathout e sak hanelah a lungang awh eiteh, hawinae sak hane panuek awh hoeh.

23 Shikova tokën, dhe ja, ajo ishte pa formë dhe boshe; qiejt ishin pa dritë.

Talai ka khet navah a hrawnghrang pui lah ao. Kalvan hai ka khet navah, a angnae awm hoeh.

24 Shikova malet, dhe ja, dridheshin, dhe tërë kodrat lëkundeshin.

Mon hai ka khet navah, koung a pâyaw. Monruinaw pueng hai koung kâkapek

25 Shikova, dhe ja, nuk kishte asnjë njeri dhe tërë zogjtë e qiellit kishin ikur.

Ka khet navah, taminaw hai awm hoeh. Kalvan e tavanaw pueng hai koung kamleng.

26 Shikova, dhe ja, toka pjellore ishte një shkretëtirë, dhe të gjitha qytetet e saj ishin shembur përpara Zotit për shkak të zemërimit të tij të fortë.

Ka khet navah kahawi e law hah kahrawng lah ao toe. BAWIPA e hmalah, pueng hoi a lungkhueknae hmalah khopuinaw pueng hai a rawp awh.

27 Sepse kështu thotë Zoti: “Tërë vendi do të shkretohet, por nuk do ta shkatërroj plotësisht”.

Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni hettelah a dei. Ramnaw pueng kingdi han. Hateiteh, abuemlahoi teh ka pout sak mahoeh.

28 Për këtë arsye toka do të mbajë zi dhe lart qiejt do të errësohen, sepse unë kam folur, kam vendosur dhe nuk pendohem dhe as do të kthehem prapa.

Hote hno kecu dawk talai ni a cingou han. Lathueng lae kalvan hai a hmo han. Bangkongtetpawiteh, ka dei toung dawkvah, ka kâcai toe. Pankângai vaiteh, bout kamlang mahoeh toe.

29 Në zhurmën e kalorësve dhe të harkëtarëve tërë qytetet janë duke ikur me vrap; hyjnë në pjesën e dendur të pyjeve, ngjiten mbi shkëmbinjtë; tërë qytetet janë braktisur dhe nuk ka mbetur në to asnjë njeri.

Marangransanaw hoi licung ka e pawlawk hoi khopui koung a yawng han. Ka hmawt e ratu thung vah kâen awh vaiteh, talung dawk a luen awh han. Khonaw pueng cettakhai vaiteh kho ka sak e buet touh boehai awm awh mahoeh.

30 Dhe ti, e shkatërruar, çfarë do të bësh? Edhe sikur të visheshe me rroba ngjyrë flakë të kuqe, edhe sikur të vije zbukurime prej ari, edhe sikur t’i zmadhoje sytë me bistër, më kot do të zbukuroheshe. Dashnorët e tu të përçmojnë, duan jetën tënde.

Na rawk torei teh, bangtelamaw na ti han. Ka paling e khohna nakunghai, sui puengcang hoi na kamthoup nakunghai, mitlakhuem na kâhluk nakunghai, aphu kaawm hoeh e na kamthoup rumram e doeh. Na thoundounnaw ni na dudam awh mingming han. Na hringnae thei hanlah a tawng awh han.

31 Sepse po dëgjoj një britmë si të një gruaje kur lind, një ankth si të një gruaje në lindjen e saj të parë: është britma e bijës së Sionit, që mezi merr frymë dhe shtrin duart e veta, duke thënë: “Mjerë unë! Shpirti im po ligështohet për shkak të vrasësve””.

Bangkongtetpawiteh, napui ni camo khe pataw khangnae kâhram pawlawk ka thai. Camin ka khe e ni pataw a khangnae doeh. Zion canu kâha a uek teh a kut a dâw teh ka yawthoe poung toe, bangtelah, tamikathoutnaw kecu dawk ka hringnae ka rei thai poung toe telah ati.