Jakobit 3
1 Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
හේ මම භ්‍රාතරඃ, ශික්‍ෂකෛරස්මාභි ර්ගුරුතරදණ්ඩෝ ලප්ස්‍යත ඉති ඥාත්වා යූයම් අනේකේ ශික්‍ෂකා මා භවත|
2 sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.
යතඃ සර්ව්වේ වයං බහුවිෂයේෂු ස්ඛලාමඃ, යඃ කශ්චිද් වාක්‍යේ න ස්ඛලති ස සිද්ධපුරුෂඃ කෘත්ස්නං වශීකර්ත්තුං සමර්ථශ්චාස්ති|
3 Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.
පශ්‍යත වයම් අශ්වාන් වශීකර්ත්තුං තේෂාං වක්ත්‍රේෂු ඛලීනාන් නිධාය තේෂාං කෘත්ස්නං ශරීරම් අනුවර්ත්තයාමඃ|
4 Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.
පශ්‍යත යේ පෝතා අතීව බෘහදාකාරාඃ ප්‍රචණ්ඩවාතෛශ්ච චාලිතාස්තේ(අ)පි කර්ණධාරස්‍ය මනෝ(අ)භිමතාද් අතික්‍ෂුද්‍රේණ කර්ණේන වාඤ්ඡිතං ස්ථානං ප්‍රත්‍යනුවර්ත්තන්තේ|
5 Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!
තද්වද් රසනාපි ක්‍ෂුද්‍රතරාඞ්ගං සන්තී දර්පවාක්‍යානි භාෂතේ| පශ්‍ය කීදෘඞ්මහාරණ්‍යං දහ්‍යතේ (අ)ල්පේන වහ්නිනා|
6 Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena. (Geenna g1067)
රසනාපි භවේද් වහ්නිරධර්ම්මරූපපිෂ්ටපේ| අස්මදඞ්ගේෂු රසනා තාදෘශං සන්තිෂ්ඨති සා කෘත්ස්නං දේහං කලඞ්කයති සෘෂ්ටිරථස්‍ය චක්‍රං ප්‍රජ්වලයති නරකානලේන ජ්වලති ච| (Geenna g1067)
7 Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,
පශුපක්‍ෂ්‍යුරෝගජලචරාණාං සර්ව්වේෂාං ස්වභාවෝ දමයිතුං ශක්‍යතේ මානුෂිකස්වභාවේන දමයාඤ්චක්‍රේ ච|
8 kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.
කින්තු මානවානාං කේනාපි ජිහ්වා දමයිතුං න ශක්‍යතේ සා න නිවාර‍්‍ය්‍යම් අනිෂ්ටං හලාහලවිෂේණ පූර්ණා ච|
9 Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.
තයා වයං පිතරම් ඊශ්වරං ධන්‍යං වදාමඃ, තයා චේශ්වරස්‍ය සාදෘශ්‍යේ සෘෂ්ටාන් මානවාන් ශපාමඃ|
10 Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.
ඒකස්මාද් වදනාද් ධන්‍යවාදශාපෞ නිර්ගච්ඡතඃ| හේ මම භ්‍රාතරඃ, ඒතාදෘශං න කර්ත්තව්‍යං|
11 Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?
ප්‍රස්‍රවණඃ කිම් ඒකස්මාත් ඡිද්‍රාත් මිෂ්ටං තික්තඤ්ච තෝයං නිර්ගමයති?
12 A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.
හේ මම භ්‍රාතරඃ, උඩුම්බරතරුඃ කිං ජිතඵලානි ද්‍රාක්‍ෂාලතා වා කිම් උඩුම්බරඵලානි ඵලිතුං ශක්නෝති? තද්වද් ඒකඃ ප්‍රස්‍රවණෝ ලවණමිෂ්ටේ තෝයේ නිර්ගමයිතුං න ශක්නෝති|
13 Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
යුෂ්මාකං මධ්‍යේ ඥානී සුබෝධශ්ච ක ආස්තේ? තස්‍ය කර්ම්මාණි ඥානමූලකමෘදුතායුක්තානීති සදාචාරාත් ස ප්‍රමාණයතු|
14 Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
කින්තු යුෂ්මදන්තඃකරණමධ්‍යේ යදි තික්තේර්ෂ්‍යා විවාදේච්ඡා ච විද්‍යතේ තර්හි සත්‍යමතස්‍ය විරුද්ධං න ශ්ලාඝධ්වං නචානෘතං කථයත|
15 Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.
තාදෘශං ඥානම් ඌර්ද්ධ්වාද් ආගතං නහි කින්තු පාර්ථිවං ශරීරි භෞතිකඤ්ච|
16 Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,
යතෝ හේතෝරීර්ෂ්‍යා විවාදේච්ඡා ච යත්‍ර වේද්‍යේතේ තත්‍රෛව කලහඃ සර්ව්වං දුෂ්කෘතඤ්ච විද්‍යතේ|
17 Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
කින්තූර්ද්ධ්වාද් ආගතං යත් ඥානං තත් ප්‍රථමං ශුචි තතඃ පරං ශාන්තං ක්‍ෂාන්තම් ආශුසන්ධේයං දයාදිසත්ඵලෛඃ පරිපූර්ණම් අසන්දිග්ධං නිෂ්කපටඤ්ච භවති|
18 Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.
ශාන්ත්‍යාචාරිභිඃ ශාන්ත්‍යා ධර්ම්මඵලං රෝප්‍යතේ|
