Jakobit 2
1 Vëllezër të mi, mos i lidhni preferencat personale me besimin e Zotit tonë Jezu Krisht, Zoti i lavdisë.
Братие моя, не на лица зряще имейте веру Господа нашего Иисуса Христа славы.
2 Sepse në qoftë se në asamblenë tuaj hyn një njeri me një unazë prej ari, me rroba të shkëlqyera, dhe hyn edhe një i varfër me një rrobë të fëlliqur,
Аще бо внидет в сонмище ваше муж, злат перстень нося, в ризе светле, внидет же и нищь в худе одежди,
3 dhe ju i drejtoni sytë nga ai që vesh rroben e shkëlqyer dhe i thoni: “Ti ulu këtu, në vendin e mirë”, dhe të varfërit i thoni: “Ti rri atje, në këmbë”, ose: “Ulu këtu, afër stolit të këmbëve të mia”,
и воззрите на носящаго ризу светлу, и речете ему: ты сяди зде добре: и нищему речете: ты стани тамо, или сяди зде на подножии моем:
4 a nuk bëtë ju një dallim në mes tuaj, duke u bërë kështu gjykatës me mendime të këqija?
и не разсмотристе в себе, и бысте судии помышлений злых.
5 Dëgjoni, vëllezër të mi shumë të dashur, a nuk i zgjodhi Perëndia të varfërit e botës, që të jenë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?
Слышите, братие моя возлюбленная, не Бог ли избра нищыя мира сего богаты в вере и наследники Царствия, еже обеща любящым Его?
6 Po ju i shnderuat të varfërit! A nuk janë vallë të pasurit ata që ju shtypin, dhe nuk janë këta ata që ju heqin nëpër gjykata?
Вы же укористе нищаго. Не богатии ли насилуют вам, и тии влекут вы на судища?
7 A nuk janë ata që blasfemojnë emrin e lavdishëm që u thirr mbi ju?
Не тии ли хулят доброе имя нареченное на вас?
8 Në qoftë se ju më të vërtetë e përmbushni ligjin mbretëror sipas Shkrimit: “Duaje të afërmin tënd si vetveten”, bëni mirë;
Аще убо закон совершаете царский, по Писанию: возлюбиши искренняго своего якоже себе самаго, добре творите:
9 por në qoftë se bëni preferenca personale, ju kryeni mëkat dhe dënoheni nga ligji si shkelës.
аще же на лица зрите, то грех содеваете, обличаеми от закона якоже преступницы.
10 Sepse kushdo që e zbaton gjithë ligjin, por e shkel në një pikë, është fajtor në të gjitha pikat.
Иже бо весь закон соблюдет, согрешит же во единем, бысть всем повинен.
11 Sepse ai që ka thënë: “Mos shkel kurorën”, ka thënë gjithashtu: “Mos vraj”. Prandaj nëse ti nuk shkel kurorën, por vret, ti je shkelës i ligjit.
Рекий бо: не прелюбы сотвориши, рекл есть и: не убиеши. Аще же не прелюбы сотвориши, убиеши же, был еси преступник закона.
12 Prandaj të flisni e të veproni sikurse të duhej të gjykoheshit nga ligji i lirisë,
Тако глаголите и тако творите, яко законом свободным имущии суд прияти.
13 sepse gjyqi do të jetë pa mëshirë për atë që nuk ka treguar mëshirë; dhe mëshira triumfon mbi gjykimin.
Суд бо без милости не сотворшему милости: и хвалится милость на суде.
14 Ç’dobi ka, vëllezër të mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?
Кая польза, братие моя, аще веру глаголет кто имети, дел же не имать? Еда может вера спасти его?
15 Dhe në qoftë se një vëlla ose një motër janë të zhveshur dhe u mungon ushqimi i përditshëm,
Аще же брат или сестра нага будета и лишена будета дневныя пищи,
16 dhe dikush nga ju u thothë atyre: “Shkoni në paqe! Ngrohuni dhe ngopuni”, dhe nuk u jepni atyre gjërat për të cilat kanë nevojë për trupin, ç’dobi ka?
речет же има кто от вас: идита с миром, грейтася и насыщайтася? Не даст же има требования телеснаго: кая польза?
17 Po kështu është edhe besimi; në qoftë se s’ka vepra, është i vdekur në vetvete.
Такожде и вера, аще дел не имать, мертва есть о себе.
18 Po dikush do të thotë: “Ti ke besimin, dhe unë kam veprat”; më trego besimin tënd pa veprat e tua dhe unë do të të tregoj besimin tim me veprat e mia.
Но речет кто: ты веру имаши, аз же дела имам: покажи ми веру твою от дел твоих, и аз тебе покажу от дел моих веру мою.
19 Ti beson se ka vetëm një Perëndi. Mirë bën; edhe demonët besojnë dhe dridhen.
Ты веруеши, яко Бог един есть: добре твориши: и беси веруют, и трепещут.
20 Po, a dëshiron të kuptosh, o njeri i kotë, se besimi pa vepra është i vdekur?
Хощеши же ли разумети, о, человече суетне, яко вера без дел мертва есть?
21 Abrahami, ati ynë, a nuk u shfajësua me anë të veprave, kur e ofroi birin e vet, Isakun, mbi altar?
Авраам отец наш не от дел ли оправдася, вознес Исаака сына своего на жертвенник?
22 Ti e sheh se besimi vepronte bashkë me veprat e tij, dhe se, nëpërmjet veprave, besimi u përsos.
Видиши ли, яко вера поспешествоваше делом его, и от дел совершися вера?
23 Kështu u përmbush Shkrimi, që thotë: “Edhe Abrahami i besoi Perëndisë, dhe kjo iu numërua për drejtësi”; dhe u quajt miku i Perëndisë.
И совершися Писание глаголющее: верова же Авраам Богови, и вменися ему в правду, и друг Божий наречеся.
24 Ju shikoni, pra, se njeriu shfajësohet nga veprat dhe jo vetëm nga besimi.
Зрите ли убо, яко от дел оправдается человек, а не от веры единыя?
25 Gjithashtu a nuk u shfajësua edhe Rahabi, lavirja, nga veprat, kur i priti të dërguarit dhe i përcolli nga një udhë tjetër?
Такожде же и Раав блудница не от дел ли оправдася, приемши сходники и иным путем изведши их?
26 Sepse, sikurse trupi pa frymën është i vdekur, ashtu edhe besimi, pa vepra, është i vdekur.
Якоже бо тело без духа мертво есть, тако и вера без дел мертва есть.
