Hebrenjve 12
1 Prandaj edhe ne, duke qenë të rrethuar nga një re kaq e madhe dëshmimtarësh, duke hedhur tej çdo barrë dhe mëkatin që na qarkon vazhdimisht duke na joshur, le të rendim me durim në udhën që është përpara nesh,
Nous donc aussi, puisque nous sommes environnés d'une si grande nuée de témoins, rejetant tout fardeau, et le péché qui nous entrave fort, courons avec persévérance dans la carrière qui nous est ouverte,
2 duke i drejtuar sytë te Jezusi, kreu dhe plotësonjësi i besimit, i cili, për gëzimin që ishte përpara tij, duroi kryqin duke e përçmuar fyerjen dhe u ul në të djathtën e fronit të Perëndisë.
les yeux fixés sur Jésus, l'auteur et le consommateur de la foi: lui qui, en vue de la joie qui lui était offerte, a souffert la croix, méprisé l'ignominie, et «s'est assis à la droite du trône de Dieu.»
3 Kujtoni, pra, atë që duroi një kundërshtim të tillë nga ana e mëkatarëve kundër tij, që të mos lodheni dhe të ligështoheni në shpirtin tuaj.
Considérez bien celui qui a supporté une telle opposition de la part des pécheurs, afin que vous ne vous lassiez point en abandonnant vos coeurs au découragement.
4 Ju akoma nuk keni qëndruar deri në gjak, duke luftuar kundër mëkatit,
Vous n'avez pas encore résisté jusqu'au sang dans votre lutte contre le péché,
5 dhe keni harruar këshillën që ju drejtohet juve porsi bijve: “Biri im, mos e përçmo qortimin e Perëndisë dhe mos e humb zemrën kur ai të qorton,
et vous avez oublié l'exhortation de Dieu qui vous dit comme à des fils: «Mon fils, ne méprise point le châtiment du Seigneur, et ne perds point courage, lorsqu'il te reprend;
6 sepse Perëndia ndreq atë që do dhe fshikullon çdo bir që i pëlqen”.
car le Seigneur châtie celui qu'il aime, et il frappe de ses verges tous ceux qu'il reconnaît pour ses fils.»
7 Në qoftë se ju do ta duroni qortimin, Perëndia do t’ju trajtojë si bij; sepse cilin bir nuk e korigjon i ati?
Si vous endurez le châtiment, c'est que Dieu vous traite comme des fils, car quel est le fils que son père ne châtie pas?
8 Por, po të mbeteni të pandrequr, ku të gjithë u bënë pjestarë, atëherë jeni kopila dhe jo bij.
Si vous êtes exempts du châtiment auquel tous ont eu part, vous êtes donc des enfants illégitimes, et non de vrais fils.
9 Pastaj etërit tanë sipas mishit i patëm për të na ndrequr dhe i nderonim ata; a nuk do t’i nënshtrohemi edhe më tepër Atit të shpirtrave, për të jetuar?
D'ailleurs, si nous avons eu du respect pour nos pères selon la chair, lorsqu'ils nous châtiaient, ne devons-nous pas, à bien plus forte raison, être soumis au Père des esprits pour avoir la vie?
10 Sepse ata na ndreqën për pak ditë, ashtu siç u dukej më mirë, kurse ai na ndreq për të mirën tonë që të bëhemi pjestarë të shenjtërisë së tij.
Quant à nos pères, ils nous châtiaient pour un peu de temps, comme il leur semblait bon; mais Dieu nous châtie pour notre bien, afin de nous rendre participants de sa sainteté.
11 Çdo ndreqje, pra, aty për aty, nuk duket se sjell gëzim, po hidhërim; por më pas u jep një fryt drejtësie atyre që janë ushtruar me anë të tij.
Il est vrai que tout châtiment semble, au premier moment, un sujet de tristesse, et non pas de joie; mais, plus tard, il produit pour ceux qui ont été ainsi exercés, un fruit paisible de justice.
12 Prandaj forconi duart e kapitura dhe gjunjët e këputur,
En conséquence, raffermissez les mains qui sont défaillantes et les genoux qui sont chancelants;
13 dhe bëni shtigje të drejta për këmbët tuaja, që ajo e cila çalon të mos ndrydhet, por më tepër të shërohet.
faites suivre à vos pieds le chemin droit, afin que ce qui est boiteux, au lieu de se disloquer, se rétablisse.
14 Kërkoni paqe me të gjithë dhe shenjtërim, pa të cilin askush nuk ka për të parë Perëndinë,
Recherchez la paix avec tout le monde, et la sanctification sans laquelle personne ne verra le Seigneur.
15 duke u kujdesur fort që askush të mos mbetet pa hirin e Perëndisë dhe se mos mbijë ndonjë rrënjë e hidhur dhe t’ju turbullojë dhe me anë të saj të ndoten shumë njerëz;
Veillez à ce que personne ne se détourne de la grâce de Dieu; à ce qu'aucune racine vénéneuse venant à pousser, n'incommode et n'empoisonne la plupart d’entre vous.
16 se mos ndodhet ndonjë kurvar ose profan, si Esau, i cili për një gjellë shiti të drejtën e tij të parëbirnisë.
Qu'il n'y ait point de libertin parmi vous, ni de profane comme Ésaü, qui vendit son droit d'aînesse pour un simple mets:
17 Sepse e dini se, më pas, kur ai deshi të trashëgojë bekimin, iu refuzua, ndonëse e kërkoi me lot, sepse nuk gjeti vend pendimi.
vous savez que, plus tard, lorsqu'il voulut obtenir la bénédiction de son père, il fut repoussé, et ne put le faire changer de sentiment, bien qu'il le suppliât avec larmes.
18 Sepse ju nuk iu afruat malit që mund të kapet me dorë dhe që digjet me zjarr, as errësirës, as territ, as stuhisë,
Vous ne vous êtes pas approchés d'une montagne qu'on puisse toucher de la main et que le feu embrase, ni de l'obscurité, ni des ténèbres, ni d'une tempête,
19 as zërit të borisë, as zërit të fjalëve, të cilin ata që e dëgjuan u lutën që atyre të mos u drejtohej më asnjë fjalë,
ni du bruit des trompettes, ni d'une voix si retentissante que ceux qui l'entendirent demandèrent qu'on ne leur adressât pas une parole de plus,
20 sepse nuk mund të duronin urdhërin: “Në se edhe një shtazë e prek malin, të vritet me gurë ose me shigjeta”;
car ils ne pouvaient supporter cette menace: «Toute bête même qui touchera cette montagne, sera lapidée»
21 dhe aq e llahtarshme ishte pamja, sa Moisiu tha: “Unë jam i frikësuar dhe po dridhem i tëri”.
et ce spectacle était si terrible que Moïse lui-même dit: «Je suis épouvanté et tout tremblant.»
22 Por ju iu afruat malit Sion dhe qytetit të Perëndisë së gjallë, që është Jeruzalemi qiellor, edhe morisë së engjëjve,
Mais vous vous êtes approchés de la montagne de Sion, de la cité du Dieu vivant, qui est la Jérusalem céleste, du choeur joyeux des myriades d'anges,
23 kuvendit universal dhe kishës të të parëlindurve që janë shkruar në qiej, Perëndisë, gjykatësit të të gjithëve, shpirtërave të të drejtëve që u bënë të përsosur,
de l'assemblée des premiers-nés dont les noms sont inscrits dans le ciel, du Juge, le Dieu de tous, des esprits des justes exaltés,
24 dhe Jezusit, Ndërmjetësit të Besëlidhjes së re, dhe gjakut të spërkatjes, që flet më mirë se ai i Abelit.
de Jésus, le médiateur de la nouvelle alliance, et du sang de l'aspersion, qui dit de meilleures choses que celui d'Abel.
25 Shikoni se mos refuzoni atë që flet, sepse në qoftë se nuk shpëtuan ata që refuzuan të dëgjojnë atë që fliste si orakull mbi dhe, aq më pak do të shpëtojmë ne, po të mos refuzojmë të dëgjojmë atë që flet prej qiellit,
Prenez garde de refuser d'écouter Celui qui vous parle; car si les Israélites n'échappèrent point à la punition, pour avoir refusé d'écouter Celui qui dictait ses oracles sur la terre, combien moins pourrons-nous échapper, si nous le repoussons quand il parle des cieux:
26 zëri i të cilit e drodhi atëherë dheun, por tashti bëri këtë premtim, duke thënë: “Unë edhe një herë do të tund jo vetëm dheun, por edhe qiellin”.
Lui, dont la voix alors ébranla la terre, mais qui a fait pour le temps où nous sommes, cette promesse: «J'ébranlerai une fois encore, non seulement la terre, mais aussi le ciel, »
27 Dhe kjo fjalë “edhe një herë” tregon ndryshueshmërinë e gjërave, që tunden, si të bëra me dorë, që të mbeten ato që nuk tunden.
Ces mots, «une fois encore, » indiquent clairement le changement des choses qui vont être ébranlées, comme étant une création passagère, afin que celles qui ne doivent pas être ébranlées, demeurent éternellement.
28 Prandaj, duke marrë mbretërinë të patundur, le ta ruajmë këtë hir me anë të të cilit i shërbejmë Perëndisë në një mënyrë të pëlqyeshme, me nderim e me frikë,
Puis donc que nous allons entrer en possession d'un royaume qui ne sera point ébranlé, soyons pénétrés d'une reconnaissance qui nous fasse servir Dieu d'une manière qui lui soit agréable, avec respect et avec crainte;
29 sepse Perëndia ynë është një zjarr që konsumon.
car notre Dieu est aussi un feu dévorant.
