Habakuku 3

1 Lutja e profetit Habakuk mbi Shigionothin.

Ругэчуня пророкулуй Хабакук. (Де кынтат ын фелул кынтечелор де жале)

2 “O Zot, unë dëgjova të folurën tënde dhe kam frikë; o Zot, bëj që të ringjallet vepra jote gjatë viteve, bëje të njohur gjatë viteve. Në zemërim e sipër, kujtoje mëshirën.

Кынд ам аузит, Доамне, че ай вестит, м-ам ынгрозит. Ынсуфлецеште-Ць лукраря ын курсул анилор, Доамне! Фэ-Те куноскут ын тречеря анилор! Дар, ын мыния Та, аду-Ць аминте де ындурэриле Тале!

3 Perëndia vinte nga Temani, i Shenjti nga mali Paran. Lavdia e tij mbulonte qiejt dhe toka ishte plot me lëvdimin e tij.

Думнезеу вине дин Теман ши Чел Сфынт вине дин мунтеле Паран… – (Оприре) – Мэреция Луй акоперэ черуриле ши слава Луй умпле пэмынтул.

4 Shkëlqimi i tij ishte si drita, rreze si shkëndi dilnin nga dora e tij dhe aty fshihej fuqia e tij.

Стрэлучиря Луй есте ка лумина соарелуй, дин мына Луй порнеск разе ши аколо есте аскунсэ тэрия Луй.

5 Para tij ecte murtaja dhe murtaja e ethshme ndiqte hapat e tij.

Ынаинтя Луй мерӂе чума, ши молима калкэ пе урмеле луй.

6 Ai ndalej dhe maste tokën, shikonte dhe i bënte kombet të dridheshin; malet e përjetshëm zhdukeshin, kodrat e lashta uleshin; rrugët e tij janë të përjetshme.

Се опреште ши мэсоарэ пэмынтул ку окюл; привеште ши фаче пе нямурь сэ тремуре; мунций чей вешничь се сфэрымэ, дялуриле челе векь се плякэ; Ел умблэ пе кэрэрь вешниче.

7 Unë i shikoja në dëshpërim çadrat e Kushanit, pavijonet e vendit të Madianit dridheshin.

Вэд кортуриле Етиопией плине де гроазэ ши се кутремурэ колибеле дин цара Мадианулуй.

8 O Zot, a merrte zjarr vallë zemërimi yt kundër lumenjve? A ishte zemërimi yt kundër lumenjve ose tërbimi yt kundër detit, kur shkoje hipur mbi kuajt e tu, mbi qerret e tua të fitores?

С-а мыният оаре Домнул пе рыурь? Ымпотрива рыурилор се апринде мыния Та сау ымпотрива мэрий се варсэ урӂия Та, де ай ынкэлекат пе каий Тэй ши Те-ай суит ын карул Тэу де бируинцэ?

9 Ti e ke zbuluar plotësisht harkun tënd, sipas betimeve që ke bërë mbi shigjetat e tua. Ti e ke ndarë tokën me lumenjtë.

Аркул Тэу есте дезвелит; блестемеле сунт сэӂециле Кувынтулуй Тэу… – (Оприре) – Ту деспичь пэмынтул ка сэ дай друмул рыурилор.

10 Malet të panë dhe u drodhën; uragani i ujit kaloi, humnera ka bërë të dëgjohet zëri i saj dhe ka ngritur duart lart.

Ла ведеря Та, се кутремурэ мунций; се нэпустеск рыурь де апэ; адынкул ышь ридикэ гласул ши ышь ыналцэ валуриле ын сус.

11 Dielli dhe hëna kanë mbetur në banesën e tyre; në dritën e shigjetave të tua lëvizën me të shpejtë, në vetëtimën e ushtës sate flakëruese.

Соареле ши луна се опреск ын локуинца лор де лумина сэӂецилор Тале, каре порнеск, де стрэлучиря сулицей Тале, каре лучеште.

12 Ti e ke përshkuar dheun i indinjuar, i ke shkelur kombet i zemëruar.

Ту кутреерь пэмынтул ын урӂия Та, здробешть нямуриле ын мыния Та.

13 Ke dalë për të shpëtuar popullin tënd, për të shpëtuar të vajosurin tënd; ti ke goditur kokën e shtëpisë së të pabesit, duke e nxjerrë lakuriq nga themelet e deri lart.

Ешь ка сэ избэвешть пе попорул Тэу, сэ избэвешть пе унсул Тэу; сфэрымь акоперишул касей челуй рэу, о нимичешть дин темелий пынэ ын вырф. – (Оприре) –

14 Ti ke shpuar me shigjetat e tua kokën e fshatrave të tij; ata kishin ardhur si një uragan për t’i shpërndarë, duke lëshuar britma gëzimi, sikur po gllabëronin të mjerin në fshehtësi.

Стрэпунӂь ку сэӂециле Тале капул кэпетениилор луй, каре се нэпустеск песте мине ка фуртуна, сэ мэ пунэ пе фугэ, скоцынд стригэте де букурие, ка ши кум ар фи ши мынкат пе чел ненорочит ын кулкуш.

15 Me kuajt e tu ke ecur përmes detit, nëpërmjet një mase të madhe ujërash.

Ку каий Тэй мерӂь пе маре, пе спума апелор марь.

16 Kam dëgjuar dhe të përbrendshmet e mia u drodhën dhe buzët e mia u drodhën në atë zë; një krimb hyri në kockat e mia dhe një frikë e madhe më pushtoi përbrenda. Megjithatë do të rri i qetë ditën

Кынд ам аузит лукрул ачеста, ми с-а кутремурат трупул; ла вестя ачаста, ми се ынфиоарэ бузеле, ымь интрэ путрезиря ын оасе ши-мь тремурэ ӂенункий. Кэч аш путя оаре аштепта ын тэчере зиуа неказулуй, зиуа кынд асуприторул ва мерӂе ымпотрива попорулуй?

17 Ndonëse fiku nuk do të lulëzojë dhe nuk do të ketë asnjë fryt te hardhitë, ndonëse punimi i ullirit do të jetë zhgënjyes dhe arat nuk do të japin më ushqim, ndonëse kopetë do të zhduken nga vathat dhe nuk do të ketë më qe në stalla,

Кэч, кяр дакэ смокинул ну ва ынфлори, вица ну ва да ничун род, родул мэслинулуй ва липси ши кымпииле ну вор да хранэ, оиле вор пери дин стауле ши ну вор май фи бой ын граждурь,

18 unë do të ngazëllohem tek Zoti dhe do të gëzohem te Perëndia i shpëtimit tim.

еу тот мэ вой букура ын Домнул, мэ вой букура ын Думнезеул мынтуирий меле!

19 Zoti, Zoti, është forca ime; ai do t’i bëjë këmbët e mia si ato të durëve dhe do të më bëjë të ecë mbi lartësitë e mia”. Mjeshtrit të korit. Për veglat me tela.

Домнул Думнезеу есте тэрия мя; Ел ымь фаче пичоареле ка але чербилор ши мэ фаче сэ мерг пе ынэлцимиле меле. – Кэтре май-мареле кынтэрецилор. Де кынтат ку инструменте ку коарде.