< Zanafilla 50 >

1 Atëherë Jozefi u hodh mbi fytyrën e të atit, qau mbi të dhe e puthi.
To pacoengah Joseph loe ampa nuiah tabok moe, qah pacoengah a mok.
2 Pastaj Jozefi urdhëroi mjekët që ishin në shërbim të tij të balsamosnin të atin; dhe mjekët e balsamosën Izraelin.
To pacoengah Joseph mah tasi sah kop a tamnanawk khaeah ampa ih qok to tasi pazut hanah thuih pae; tasi sah kop kaminawk mah Israel to tasi hoiah pazut o.
3 U deshën dyzet ditë, sepse e tillë ishte koha e nevojshme për balsamimin; dhe Egjiptasit e qanë shtatëdhjetë ditë.
Anih ih qok to tasi hoiah pazut hanah, ni qui palito akra; ni akoep pacoengah Izip kaminawk mah anih to ni qui sarihto thung qah o haih.
4 Kur kaluan ditët e zisë të mbajtura për të, Jozefi foli në shtëpinë e Faraonit duke thënë: “Në qoftë se kam gjetur hirin tuaj, i thoni Faraonit këto fjalë:
Qahhaih ni boeng pacoengah, Joseph mah Faro imthung takohnawk khaeah, Nangcae mikcuk naakrak ah ka oh nahaeloe, Faro khaeah na thui pae oh,
5 Ati im më ka vënë të betohem dhe më ka thënë: “Ja, unë jam duke vdekur; më varros në varrin që kam gërmuar në vendin e Kanaanit”. Tani, pra, më lejo të ngjitem për të varrosur atin tim, pastaj do të kthehem”.
kam pa mah, Khenah, ka duek tom boeh, ka duek naah Kanaan prae ah kaimah han takaeh ih taprong ah na phum ah, tiah lok ang kamsak. To pongah vaihi kam pa aphum hanah ka caeh moe, aphum pacoengah kam laem let han, tiah a naa.
6 Faraoni u përgjegj: “Ngjitu dhe varrose atin tënd ashtu si të ka vënë të betohesh”.
Faro mah, Lok ang kamsak baktih toengah, caeh tahang ah loe nam pa to aphum ah, tiah a naa.
7 Atëherë Jozefi u ngjit për të varrosur të atin; dhe me të u ngjitën tërë shërbëtorët e Faraonit, të moshuarit e shtëpisë së tij dhe tërë të moshuarit e vendit të Egjiptit,
To pongah Joseph loe ampa aphum hanah caeh tahang; Faro ih tamnanawk boih, anih im ih kacoehtanawk hoi Izip prae ih kacoehtanawk boih anih hoi nawnto caeh o,
8 dhe tërë shtëpia e Jozefit, vëllezërit e tij dhe shtëpia e të atit. Në vendin e Goshenit lanë vetëm fëmijët e tyre të vegjël, kopetë me bagëtinë e imët dhe me bagëtinë e trashë.
Joseph imthung takohnawk, angmah ih amyanawk hoi ampa imthung takoh boih a caeh o; a caanawk, tuunawk hoi maitawnawk khue ni Goshen ah a caeh o taak.
9 Me të u ngjitën lart gjithashtu qerre dhe kalorës, aq sa u formua një vargan i madh njerëzish.
Hrang leeng hoi hrang angthueng kaminawk doeh anih hoi nawnto caeh o; to pongah kami paroeai pop o.
10 Me të arritur në lëmin e Atadit, që është përtej Jordanit, u dëgjuan vajtime të mëdha dhe solemne; dhe Jozefi mbajti shtatë ditë zi për të atin.
Jordan vapui taengah kaom, Atad ih cang atithaih ahmuen to phak o naah, nihcae loe tha hoi qah o; Joseph mah ampa to ni sarihto thung qah haih.
11 Kur banorët e vendit, Kananejtë, panë zinë në lëmin e Atadit, thanë: “Kjo është një zi e madhe për Egjiptasit!”. Prandaj ai vend u quajt Abel-Mitsraim dhe ndodhet përtej Jordanit.
To naah Kanaan prae thungah kaom kaminawk mah Atad cang atithaih ahmuen ih kaqah kaminawk to hnuk o naah, nihcae mah, Izip kaminawk loe paroeai qah o, tiah thuih o. To pongah Jordan vapui taeng ih to ahmuen to, Abel Mizraim, tiah kawk o.
12 Bijtë e tij bënë për të atë që ai i kishte urdhëruar.
Jakob ih caanawk loe ampa mah thuih pae ih lok baktih toengah sak o.
13 Bijtë e tij e bartën në vendin e Kanaanit dhe e varrosën në shpellën e fushës së Malkpelahut, përballë Mamres, që Abrahami e kishte blerë bashkë me arën nga Efron Hiteu, si vendvarrim, pronë e tij.
A capanawk mah anih ih qok to Kanaan prae ah caeh o haih moe, Abraham mah Hit kami, Ephron khaeah taprong sak hanah qan ih, Mamre vangpui pha ai naah kaom, Makpelah lawk ih thlung khaw thungah aphum o.
14 Mbasi varrosi të atin, Jozefi u kthye në Egjipt bashkë me vëllezërit e tij dhe me të gjithë ata që ishin ngjitur deri atje për të varrosur atin e tij.
Ampa aphum o pacoengah, Joseph loe Izip prae ah amlaem let, anih loe angmah ih amyanawk, ampa aphum han caeh kaminawk boih hoi nawnto amlaem let.
15 Vëllezërit e Jozefit kur panë se ati i tyre vdiq, thanë: “Mos vallë Jozefi na mban inat dhe merr hak për tërë të keqen që i kemi bërë?”.
Joseph ih amyanawk mah ampa duek boeh ti, tiah panoek o naah, nihcae mah, Anih nuiah a sak o ih kasae hmuen pongah, Joseph mah aicae hae hnuma ueloe, aicae nuiah kasae hmuen hoi pathok tih boeh, tiah a poek o.
16 Atëherë i çuan fjalë Jozefit: “Ati yt para se të vdiste dha këtë porosi duke thënë:
To pongah Joseph khaeah kami to patoeh o moe, Nam pa mah dueh ai naah kaicae khaeah hae tiah lok ang thuih,
17 “Kështu do t’i thoni Jozefit: “Falu vëllezërve të tu të keqen që të kanë bërë, mëkatin e tyre, sepse të kanë bërë keq”. Falu, pra, tani krimin shërbëtorëve të Perëndisë të atit tënd”. Jozefi qau kur i folën kështu.
Joseph khaeah, Nam yanawk mah na nuiah sak o ih zaehaih hoi sakpazaehaih boih to tahmen ah, tiah nam pa mah tahmenhaih hnik, tiah thui pae oh; nihcae mah na nuiah sak o ih zaehaih hoi nam pa ih Sithaw, anih ih tamnanawk mah sak o ih zaehaih to tahmen ah, tiah ang thuisak, tia a naa o. Nihcae mah thuisak ih hae lok to a thuih pae naah, Joseph loe qah.
18 Pastaj erdhën edhe vëllezërit e tij dhe u shtrinë para tij, dhe i thanë: “Ja, ne jemi shërbëtorët e tu”.
Amyanawk loe anih hmaa ah caeh o moe, a hmaa ah akuep o; khenah, kaicae loe na tamna ah ni ka oh o boeh, tiah a naa o.
19 Jozefi u tha atyre: “Mos u trembni, se mos jam unë në vend të Perëndisë?
Toe Joseph mah nihcae khaeah, Zii o hmah; toe kai loe Sithaw angdoethaih ahmuen ah maw ka oh?
20 Ju keni kurdisur të këqija kundër meje, por Perëndia ka dashur që t’i shërbejë së mirës, për të kryer atë që po ndodh sot: të mbash gjallë një popull të shumtë.
Nangcae mah kai hum hanah na poek o; toe vai hniah kaom hmuen baktih toengah Sithaw mah loe pop parai kaminawk hinghaih to pahlong hanah kho a khan.
21 Tani, pra, mos kini frikë; unë do të siguroj ushqimin për ju dhe për bijtë tuaj”. Kështu u dha zemër dhe i foli zemrës së tyre me ëmbëlsi.
To pongah zii o hmah; nangmacae hoi na caanawk boih kang kok o han hmang, tiah a naa. Nihcae to patloep moe, lok kanaem hoiah tapring.
22 Kështu Jozefi banoi në Egjipt, ai dhe shtëpia e të atit, dhe jetoi njëqind e dhjetë vjet.
Joseph loe ampa imthung takohnawk boih hoi nawnto Izip prae thungah khosak; Joseph loe saning cumvaito pacoeng, hato hing.
23 Jozefi pa bijtë e Efraimit deri në brezninë e tretë; edhe bijtë e Makirit, bir i Manasit, lindën mbi gjunjët e tij.
Joseph loe a caa dung thumto haih, Ephraim ih caanawk to hnuk; Manasseh capa Makir ih caanawk loe Jospeh ih khokhu nuiah tapensak.
24 Pastaj Jozefi u tha vëllezërve të tij: “Unë po vdes; por Perëndia do t’ju vizitojë me siguri dhe do t’ju çojë me siguri nga ky vend në vendin që i premtoi me betim Abrahamit, Isakut dhe Jakobit”.
To naah Joseph mah amyanawk khaeah, Kai loe ka duek han boeh; toe nangcae abomh hanah Sithaw angzo ueloe, hae prae thung hoiah Abraham, Issak hoi Jakob khaeah paek han lokkam ih prae thungah na hoi o tih, tiah a naa.
25 Pastaj Jozefi i vuri të betohen bijtë e Izraelit, duke thënë: “Perëndia me siguri do t’ju vizitojë; atëherë ju do t’i hiqni kockat e mia që këtej”.
Joseph mah Israel ih caanawk to lokkamsak, Nangcae abomh hanah Sithaw angzo tih, to naah hae prae thung hoiah kai ih ahuh hae sin oh, tiah a naa.
26 Pastaj Jozefi vdiq në moshën njëqind e dhjetë vjeç; e balsamosën dhe e futën në një arkivol në Egjipt.
To pongah Joseph loe saning cumvaito pacoeng, hato phak naah duek; anih ih qok to kaqong thai ai tasi pazut o pacoengah, Izip prae ah thingkhong thungah pasong o.

< Zanafilla 50 >