Zanafilla 12
1 Por Zoti i tha Abramit: “Largohu nga vendi yt, nga të afërmit e tu dhe nga shtëpia e babait tënd, dhe shko në vendin që do të të tregoj.
Angraeng mah Abram khaeah, Na prae, nangmah ih canawk hoi na imthung takohnawk to caehtaak loe, kang patuek han ih prae ah caeh ah.
2 Unë prej teje do të bëj një komb të madh, do të të bekoj dhe do ta bëj të madh emrin tënd, dhe ti do të jesh një bekim.
Acaeng kalen kami ah kang sak han, tahamhoihaih kang paek moe, na hmin kang lensak han; tahamhoihaih na hnu tih.
3 Dhe unë do të bekoj të gjithë ata që do të të bekojnë dhe do të mallkoj ata që do të të mallkojnë, te ti do të jenë të bekuara tërë familjet e tokës”.
Nang tahamhoihaih paek kaminawk to tahamhoihaih ka paek moe, nang tangoeng kaminawk to ka tangoeng han; nang rang hoiah long ah kaom kaminawk boih tahamhoih o tih.
4 Atëherë Abrami u nis siç i kishte thënë Zoti dhe Loti shkoi me të. Abrami ishte shtatëdhjetë e pesë vjeç kur u nis nga Harani.
Angraeng mah anih khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, Abram mah loe caeh; Lot doeh anih hoi nawnto caeh; Haran vangpui hoi tacawt naah, Abram loe saning qui sarih, pangato oh boeh.
5 Dhe Abrami mori me vete Sarajn, gruan e tij, dhe Lotin, birin e të vëllait, dhe të gjithë pasurinë që kishin grumbulluar dhe personat që kishin blerë në Haran, dhe u nisën për të vajtur në vendin e Kanaanëve. Kështu ata arritën në vendin e Kanaanit.
Abram loe a zu Sarai, amya capa Lot, a tawnh ih hmuennawk boih, Haran vangpui hoiah kawk ih kaminawk boih Kanaan prae ah caeh haih, Kanaan prae to a phak o.
6 Abrami e kapërceu vendin deri te lokaliteti i Sikemit, deri tek lisi i Morehut. Në atë kohë ndodheshin në atë vend Kanaanejtë.
Abram loe kahoih Shekem ih ahmuen ah caeh moe, Moreh ih azawn to phak naah, Kanaan kaminawk loe to prae thungah khosak o boeh.
7 Atëherë u shfaq Zoti përpara Abramit dhe i tha: “Unë do t’ja jap këtë vend pasardhësve të tu”. Atëherë Abrami i ndërtoi aty një altar Zotit që i ishte shfaqur.
Abram khaeah Angraeng angphong moe, hae prae hae na caanawk khaeah ka paek han, tiah a naa. To pongah anih khaeah amtueng, Angraeng hanah to ahmuen ah hmaicam maeto a sak pae.
8 Së këtejmi u zhvendos drejt malit në lindje të Bethelit dhe ngriti çadrat e tij, duke pasur Bethelin në jug dhe Ainë në lindje; dhe ndërtoi aty një altar kushtuar Zotit dhe i bëri thirrje emrit të Zotit.
Anih loe to ahmuen hoiah angthawk moe, Bethel ni angyae bang kaom mae ah caeh pacoengah, ni duembang kaom Bethel vangpui hoi ni angyae bang kaom Ai vangpui salakah, kahni im to a sak; to ahmuen ah Angraeng khaeah hmaicam maeto a sak moe, Angraeng ih ahmin to palawk.
9 Pastaj Abrami filloi një udhëtim, duke vazhduar të zhvendoset në drejtim të Negevit.
Abram loe to ahmuen hoiah angthawk let moe, aloih bangah caeh tatuk.
10 Por në vend pati zi buke dhe Abrami zbriti në Egjipt për të banuar, sepse në vendin e tij ishte zi e madhe buke.
To nathuem ah Kanaan prae thungah khokhahaih to oh; prae thungah khokha nung parai pongah, Abram loe Izip prae ah khosak han caeh tathuk.
11 Por ndodhi që kur po hynin në Egjypt ai i tha Sarajt, gruas së tij: “Ja, unë e di që ti je një grua e pashme;
Izip prae thung akun tom naah, a zu Sarai khaeah, Nang loe kranghoih nongpata ah na oh, tito ka panoek;
12 dhe kështu kur Egjiptasit do të të shohin, kanë për të thënë: “Kjo është gruaja e tij”; do të më vrasin mua, por do të lënë të gjallë ty.
Izip kaminawk mah nang ang hnuk o naah, Hae nongpata loe anih ih zu ni, tiah thui o tih; nihcae kai hae na hum o ueloe, nang loe na loih o sak tih.
13 Të lutem thuaj që je motra ime, me qëllim që mua të më trajtojnë mirë për shkakun tënd, dhe jeta ime të shpëtojë për hirin tënd”.
To pongah kai loe anih ih tanuh ni, tiah thui ah; to tiah ni nang rang hoiah kai hae kahoih ah na khenzawn o ueloe, ka hinghaih loih tih, tiah a naa.
14 Në fakt kur Abrami arriti në Egjipt, Egjiptasit panë që gruaja ishte shumë e bukur.
Abram Izip prae thung akun naah, Izip kaminawk mah anih ih zu to kranghoih parai ah hnuk o.
15 E panë edhe oficerët e Faraonit dhe e lavdëruan para Faraonit; dhe gruan e çuan në shtëpinë e Faraonit.
Faro ih angraengnawk mah anih to hnuk o naah, Faro khaeah thuih pae o, nongpata to Faro siangpahrang im ah caeh o haih.
16 Dhe ai e trajtoi mirë Abramin për shkak të saj. Kështu Abramit i dhanë dele, buaj, gomarë, shërbyes, shërbyese, gomarica dhe deve.
Anih pongah Abram to Faro mah kahoih ah khetzawn; Abram hanah tuunawk, maitaw taenawk, laa hrang ataenawk, tamna nongpanawk hoi tamna nongpatanawk, laa hrang amnonawk hoi kaengkuu hrangnawk to a paek.
17 Por Zoti e goditi Faraonin dhe shtëpinë e tij me fatkeqësira të mëdha për shkak të Sarajt, gruas së Abramit.
Toe Abram ih zu Sarai pongah, Angraeng mah Faro hoi a imthung takoh nuiah kasae nathaih to phaksak.
18 Atëherë Faraoni thirri Abramin dhe i tha: “Ç’më bëre? Pse nuk më the që ajo ishte gruaja jote? Pse më the:
To pongah Faro mah Abram to kawk moe, Tipongah hae tiah nang sak loe? Tipongah anih loe ka zu ni, tiah nang thui ai loe? tiah a naa.
19 “Éshtë motra ime”? Kësisoj unë e mora sikur të ishte gruaja ime. Ja, pra, ku është gruaja jote; merre me vete dhe nisu!”.
Tikhoe anih loe ka tanuh ni, tiah nang thuih moe, ka zu ah nang laksak loe? To pongah vaihi na zu hae lah loe, caeh lai ah, tiah a naa.
20 Pastaj Faraoni u dha urdhër njerëzve të tij lidhur me Abramin, dhe këta e nisën atë, gruan e tij dhe gjithçka kishte.
Abram kawng pongah Faro mah angmah ih kaminawk khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, nihcae mah Abram to a zu hoi a tawnh ih hmuennawk hoi nawnto patoeh o ving.
