Galatasve 3

1 O Galatas të marrë! Kush ju ka yshtur që të mos i bindeni së vërtetës, ju, që para syve tuaj Jezu Krishti është përshkruar i kryqëzuar midis jush?

he nirbbodhA gAlAtilokAH, yuSmAkaM madhye kruze hata iva yIzuH khrISTo yuSmAkaM samakSaM prakAzita AsIt ato yUyaM yathA satyaM vAkyaM na gRhlItha tathA kenAmuhyata?

2 Vetëm këtë dua të di nga ju: a e morët Frymën me anë të veprave të ligjit apo nëpërmjet dëgjimit të besimit?

ahaM yuSmattaH kathAmekAM jijJAse yUyam AtmAnaM kenAlabhadhvaM? vyavasthApAlanena kiM vA vizvAsavAkyasya zravaNena?

3 A jeni kaq të marrë sa që, mbasi nisët në Frymë, të përfundoni në mish?

yUyaM kim IdRg abodhA yad AtmanA karmmArabhya zarIreNa tat sAdhayituM yatadhve?

4 A thua hoqët kaq shumë gjëra më kot, nëse kanë qenë vërtetë më kot?

tarhi yuSmAkaM gurutaro duHkhabhogaH kiM niSphalo bhaviSyati? kuphalayukto vA kiM bhaviSyati?

5 Ai që ju jep juve Frymën, dhe kryen midis jush vepra të fuqishme, i bën me anë të veprave të ligjit apo me anë të predikimit të besimit?

yo yuSmabhyam AtmAnaM dattavAn yuSmanmadhya AzcaryyANi karmmANi ca sAdhitavAn sa kiM vyavasthApAlanena vizvAsavAkyasya zravaNena vA tat kRtavAn?

6 Kështu Abrahami “e besoi Perëndinë, dhe kjo iu numërua për drejtësi”;

likhitamAste, ibrAhIma Izvare vyazvasIt sa ca vizvAsastasmai puNyArthaM gaNito babhUva,

7 Ta dini, pra, se ata që janë nga besimi janë bij të Abrahamit.

ato ye vizvAsAzritAsta evebrAhImaH santAnA iti yuSmAbhi rjJAyatAM|

8 Dhe Shkrimi, duke parashikuar se Perëndia do t’i shfajësonte kombet me anë të besimit, ia dha më përpara Abrahamit lajmin e mirë: “Të gjitha kombet do të bekohen në ty”.

Izvaro bhinnajAtIyAn vizvAsena sapuNyIkariSyatIti pUrvvaM jJAtvA zAstradAtA pUrvvam ibrAhImaM susaMvAdaM zrAvayana jagAda, tvatto bhinnajAtIyAH sarvva AziSaM prApsyantIti|

9 Prandaj ata që themelohen mbi besimin bekohen bashkë me të besueshmin Abraham.

ato ye vizvAsAzritAste vizvAsinebrAhImA sArddham AziSaM labhante|

10 Dhe të gjithë ata që themelohen mbi veprat e ligjit janë nën mallkim, sepse është shkruar: “I mallkuar është kushdo që nuk qëndron në të gjitha ato që shkruhen në librin e ligjit për t’i praktikuar”.

yAvanto lokA vyavasthAyAH karmmaNyAzrayanti te sarvve zApAdhInA bhavanti yato likhitamAste, yathA, "yaH kazcid etasya vyavasthAgranthasya sarvvavAkyAni nizcidraM na pAlayati sa zapta iti|"

11 Sepse me anë të ligjit askush nuk shfajësohet përpara Perëndisë, sepse: “I drejti do të rrojë me anë të besimit”.

Izvarasya sAkSAt ko'pi vyavasthayA sapuNyo na bhavati tada vyaktaM yataH "puNyavAn mAnavo vizvAsena jIviSyatIti" zAstrIyaM vacaH|

12 Dhe ligji nuk është nga besimi, por “njeriu që do t’i bëjë ato, do të rrojë me anë të tyre”.

vyavasthA tu vizvAsasambandhinI na bhavati kintvetAni yaH pAlayiSyati sa eva tai rjIviSyatItiniyamasambandhinI|

13 Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u bë mallkim për ne (duke qenë se është shkruar: “I mallkuar është kushdo që varet në dru”),

khrISTo'smAn parikrIya vyavasthAyAH zApAt mocitavAn yato'smAkaM vinimayena sa svayaM zApAspadamabhavat tadadhi likhitamAste, yathA, "yaH kazcit tarAvullambyate so'bhizapta iti|"

14 që bekimi i Abrahamit t’u vijë johebrenjve me anë të Jezu Krishtit, që ne të marrim premtimin e Frymës me anë të besimit.

tasmAd khrISTena yIzunevrAhIma AzI rbhinnajAtIyalokeSu varttate tena vayaM pratijJAtam AtmAnaM vizvAsena labdhuM zaknumaH|

15 O vëllezër, po ju flas në mënyrën e njerëzve: në qoftë se një besëlidhje është aprovuar, edhe pse është besëlidhje njeriu, askush nuk e zhvleftëson as nuk i shton gjë.

he bhrAtRgaNa mAnuSANAM rItyanusAreNAhaM kathayAmi kenacit mAnavena yo niyamo niracAyi tasya vikRti rvRddhi rvA kenApi na kriyate|

16 Dhe premtimet iu bënë Abrahamit dhe pasardhjes së tij. Shkrimi nuk thotë: “Edhe pasardhësve” si të ishin shumë, por të një të vetme: “Dhe pasardhjes sate”, pra Krishti.

parantvibrAhIme tasya santAnAya ca pratijJAH prati zuzruvire tatra santAnazabdaM bahuvacanAntam abhUtvA tava santAnAyetyekavacanAntaM babhUva sa ca santAnaH khrISTa eva|

17 Dhe unë them këtë: ligji, që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më pas, nuk e zhvleftëson besëlidhjen e aprovuar më parë nga ana e Perëndisë në Krishtin, në mënyrë që të prishë premtimin.

ataevAhaM vadAmi, IzvareNa yo niyamaH purA khrISTamadhi niracAyi tataH paraM triMzadadhikacatuHzatavatsareSu gateSu sthApitA vyavasthA taM niyamaM nirarthakIkRtya tadIyapratijJA loptuM na zaknoti|

18 Sepse, në qoftë se trashëgimi është nga ligji, nuk është më nga premtimi. Por Perëndia ia fali atë Abrahamit me anë të premtimit.

yasmAt sampadadhikAro yadi vyavasthayA bhavati tarhi pratijJayA na bhavati kintvIzvaraH pratijJayA tadadhikAritvam ibrAhIme 'dadAt|

19 Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi.

tarhi vyavasthA kimbhUtA? pratijJA yasmai pratizrutA tasya santAnasyAgamanaM yAvad vyabhicAranivAraNArthaM vyavasthApi dattA, sA ca dUtairAjJApitA madhyasthasya kare samarpitA ca|

20 Dhe ndërmjetësi nuk është ndërmjetës i një ane të vetme, kurse Perëndia është një.

naikasya madhyastho vidyate kintvIzvara eka eva|

21 A thua atëherë ligji është kundër premtimeve të Perëndisë? Kurrsesi jo! Sepse po të ishte dhënë një ligj që mund të jepte jetë, drejtësia do të ishte me të vërtetë prej ligjit.

tarhi vyavasthA kim Izvarasya pratijJAnAM viruddhA? tanna bhavatu| yasmAd yadi sA vyavasthA jIvanadAnesamarthAbhaviSyat tarhi vyavasthayaiva puNyalAbho'bhaviSyat|

22 Por Shkrimi i mbylli të gjitha gjërat nën mëkatin, që t’u jepej besimtarëve premtimi nëpërmjet besimit të Jezu Krishtit.

kintu yIzukhrISTe yo vizvAsastatsambandhiyAH pratijJAyAH phalaM yad vizvAsilokebhyo dIyate tadarthaM zAstradAtA sarvvAn pApAdhInAn gaNayati|

23 Dhe, para se të vinte besimi, ne ruheshim nën ligjin, si të mbyllur, duke pritur besimin që duhej të zbulohej.

ataeva vizvAsasyAnAgatasamaye vayaM vyavasthAdhInAH santo vizvAsasyodayaM yAvad ruddhA ivArakSyAmahe|

24 Kështu ligji qe mësuesi ynë për te Krishti, që ne të shfajësohemi me anë të besimit.

itthaM vayaM yad vizvAsena sapuNyIbhavAmastadarthaM khrISTasya samIpam asmAn netuM vyavasthAgratho'smAkaM vinetA babhUva|

25 Por, mbasi besimi erdhi, ne nuk jemi më nën ndonjë mësues,

kintvadhunAgate vizvAse vayaM tasya vineturanadhInA abhavAma|

26 sepse të gjithë ju jeni bij të Perëndisë me anë të besimit te Jezu Krishti.

khrISTe yIzau vizvasanAt sarvve yUyam Izvarasya santAnA jAtAH|

27 Sepse të gjithë ju që jeni pagëzuar në Krishtin, Krishtin keni veshur.

yUyaM yAvanto lokAH khrISTe majjitA abhavata sarvve khrISTaM parihitavantaH|

28 Nuk ka as Jude, as Grek, nuk ka as skllav as të lirë, nuk ka as mashkull as femër, sepse të gjithë jeni një në Jezu Krishtin.

ato yuSmanmadhye yihUdiyUnAnino rdAsasvatantrayo ryoSApuruSayozca ko'pi vizeSo nAsti; sarvve yUyaM khrISTe yIzAveka eva|

29 Dhe, në qoftë se jeni të Krishtit, jeni pra pasardhja e Abrahamit dhe trashëgimtarë sipas premtimit.

kiJca yUyaM yadi khrISTasya bhavatha tarhi sutarAm ibrAhImaH santAnAH pratijJayA sampadadhikAriNazcAdhve|