Eksodi 5

1 Pas kësaj, Moisiu dhe Aaroni shkuan te Faraoni dhe i thanë: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: “Lëre popullin tim të shkojë, me qëllim që të kremtojë për mua një festë në shkretëtirë””.

后来摩西、亚伦去对法老说：“耶和华—以色列的 神这样说：‘容我的百姓去，在旷野向我守节。’”

2 Por Faraoni u përgjigj: “Kush është Zoti që unë duhet t’i bindem zërit të tij dhe ta lë Izraelin të shkojë? Unë nuk e njoh Zotin dhe nuk kam për ta lënë Izraelin të shkojë”.

法老说：“耶和华是谁，使我听他的话，容以色列人去呢？我不认识耶和华，也不容以色列人去！”

3 Atëherë ata i thanë: “Perëndia i Hebrenjve na doli përballë; tani na lër të ecim tri ditë me radhë në shkretëtirë që të bëjmë një flijim për Zotin, që është Perëndia ynë, që ai të mos na godasë me murtajë ose me shpatë”.

他们说：“希伯来人的 神遇见了我们。求你容我们往旷野去，走三天的路程，祭祀耶和华—我们的 神，免得他用瘟疫、刀兵攻击我们。”

4 Mbreti i Egjiptit u tha atyre: “Pse vallë Moisiu dhe Aaroni e largojnë popullin nga puna e tij? Kthehuni në mundimet tuaja!”.

埃及王对他们说：“摩西、亚伦！你们为什么叫百姓旷工呢？你们去担你们的担子吧！”

5 Faraoni tha përsëri: “Ja, tani populli i vendit është i shumtë, dhe ju doni që ai të ndërpresë mundimet e tij”.

又说：“看哪，这地的以色列人如今众多，你们竟叫他们歇下担子！”

6 Kështu po atë ditë Faraoni i urdhëroi shtypësit e popullit dhe kryeintendentët e tij, duke thënë:

当天，法老吩咐督工的和官长说：

7 “Mos i jepni më kashtë popullit për të bërë tulla, si më parë; le të shkojnë ata vetë të mbledhin kashtën!

“你们不可照常把草给百姓做砖，叫他们自己去捡草。

8 Por i detyroni të prodhojnë të njëjtën sasi tullash që bënin më parë, pa asnjë pakësim; sepse ata janë përtacë, dhe për këtë arsye ata bërtasin, duke thënë: “Të shkojmë të bëjmë fli për Perëndinë tonë!”.

他们素常做砖的数目，你们仍旧向他们要，一点不可减少；因为他们是懒惰的，所以呼求说：‘容我们去祭祀我们的 神。’

9 I mbingarkoni me punë të rëndë këta njerëz, dhe ata ta kryejnë pa u vënë veshin fjalëve mashtruese”.

你们要把更重的工夫加在这些人身上，叫他们劳碌，不听虚谎的言语。”

10 Atëherë shtypësit e popullit dhe kryeintendentët e tij dolën dhe i thanë popullit: “Kështu thotë Faraoni: “Unë nuk do t’ju jap më kashtë.

督工的和官长出来对百姓说：“法老这样说：‘我不给你们草。

11 Shkoni vetë ta gjeni kashtën ku mund të jetë, sepse puna juaj nuk do të pakësohet aspak””.

你们自己在哪里能找草，就往那里去找吧！但你们的工一点不可减少。’”

12 Kështu populli u shpërnda në të gjithë vendin e Egjiptit, për të mbledhur kallamishte në vend të kashtës.

于是百姓散在埃及遍地，捡碎秸当作草。

13 Dhe kontrollorët i nxisnin duke thënë: “Përfundoni punën tuaj çdo ditë si në kohën kur kishte kashtë!”.

督工的催着说：“你们一天当完一天的工，与先前有草一样。”

14 Dhe kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit, të caktuar mbi ta nga kontrollorët e Faraonit, i rrahën dhe i pyetën: “Pse nuk e keni përfunduar, dje dhe sot si më parë, sasinë e caktuar të tullave?”.

法老督工的，责打他所派以色列人的官长，说：“你们昨天今天为什么没有照向来的数目做砖、完你们的工作呢？”

15 Atëherë kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit erdhën për të protestuar te Faraoni, duke thënë: “Pse sillesh kështu me shërbëtorët e tu?

以色列人的官长就来哀求法老说：“为什么这样待你的仆人？

16 Nuk u jepet më kashtë shërbëtorëve të tu, dhe na thuhet: “Bëni tulla!”. Dhe ja, shërbëtorët e tu i rrahin, por faji është i popullit tënd”.

督工的不把草给仆人，并且对我们说：‘做砖吧！’看哪，你仆人挨了打，其实是你百姓的错。”

17 Atëherë ai u përgjigj: “Jeni përtacë, shumë përtacë! Për këtë arsye thoni: “Të bëjmë fli për Zotin”.

但法老说：“你们是懒惰的！你们是懒惰的！所以说：‘容我们去祭祀耶和华。’

18 Shkoni, pra, të punoni! Nuk do t’ju jepet kashtë, por do të dorëzoni po atë sasi tullash”.

现在你们去做工吧！草是不给你们的，砖却要如数交纳。”

19 Kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit u bindën se i gjeti halli, sepse u thuhej: “Mos e pakësoni në asnjë mënyrë numrin e caktuar të tullave për çdo ditë”.

以色列人的官长听说“你们每天做砖的工作一点不可减少”，就知道是遭遇祸患了。

20 Pastaj, si dolën nga Faraoni, takuan Moisiun dhe Aaronin, që po i prisnin,

他们离了法老出来，正遇见摩西、亚伦站在对面，

21 dhe u thanë atyre: “Le t’i hedhë sytë Zoti mbi ju dhe le të gjykojë, sepse na keni bërë të urryer në sytë e Faraonit dhe në sytë e shërbëtorëve të tij duke vënë në duart e tyre shpatën për të na vrarë”.

就向他们说：“愿耶和华鉴察你们，施行判断；因你们使我们在法老和他臣仆面前有了臭名，把刀递在他们手中杀我们。”

22 Atëherë Moisiu u kthye te Zoti dhe i tha: “O Perëndi, pse e fute në halle këtë popull? Pse pra më dërgove?

摩西回到耶和华那里，说：“主啊，你为什么苦待这百姓呢？为什么打发我去呢？

23 Sepse, qysh prej ditës që vajta te Faraoni, për t’i folur në emrin tënd, ai i ka bërë të keqe këtij populli dhe ti nuk e çlirove aspak popullin tënd”.

自从我去见法老，奉你的名说话，他就苦待这百姓，你一点也没有拯救他们。”