Predikuesi 7

1 Një emër i mirë pëlqehet më tepër se një vaj i parfumuar, dhe dita e vdekjes është më e mirë se dita e lindjes.

Благо имя паче елеа блага, и день смертный паче дня рождения его.

2 Éshtë më mirë të shkosh në një shtëpi ku mbahet zi se sa të shkosh në një shtëpi ku ka festë, sepse ky është fundi i çdo njeriu, dhe kush rron ka për të vënë mend.

Благо ходити в дом плача, нежели ходити в дом пира, понеже сие конец всякому человеку, и живый даст благо в сердцы его.

3 Trishtimi është më i mirë nga gazi, sepse përpara një fytyre të trishtuar zemra bëhet më e mirë.

Блага ярость паче смеха, яко во злобе лица ублажится сердце.

4 Zemra e të urtit është në shtëpinë ku mbahet zi, por zemra e budallenjve është në një shtëpi të gëzuar.

Сердце мудрых в дому плача, а сердце безумных в дому веселия.

5 Éshtë më mirë për dikë të dëgjojë qortimin e të urtit se sa të dëgjojë këngën e budallenjve,

Благо еже слышати прещение премудра, паче мужа слышащаго песнь безумных:

6 sepse ashtu siç është kërcitja e shkurreve nën një tenxhere, kështu është e qeshura e budallait. Edhe kjo është kotësi.

якоже глас терния под котлом, тако смех безумных. И сие суета.

7 Me siguri shtypja e bën të pamend njeriun e urtë, dhe dhurata bën që të humbasë arsyen.

Яко клевета льстит мудраго и погубляет сердце благородствия его.

8 Më mirë fundi i një gjëje se fillimi i saj, dhe më mirë ai që ka frymë të durueshëm se ai që ka frymë krenar.

Блага последняя словес паче начала его: благ терпеливый паче высокаго духом.

9 Mos u nxito në frymën tënd të zemërohesh, sepse zemërimi gjen strehë në gji të budallenjve.

Не тщися в дусе своем яритися, яко ярость в недре безумных почиет.

10 Mos thuaj: “Si është e mundur që ditët e kaluara ishin më të mira nga këto?”, sepse nuk është urtësi të bësh një pyetje të tillë.

Да не речеши: что бысть, яко дние прежднии беша блази паче сих? Яко не в мудрости вопросил еси о сем.

11 Dituria është e mirë bashkë me një pasuri dhe u sjell përfitime atyre që shohin diellin.

Блага мудрость с наследием, паче же видящым солнце:

12 Sepse dituria është një mbrojtje ashtu si është paraja; por epërsia e diturisë qëndron në këtë; dituria i bën të jetojnë ata që e zotërojnë.

яко в сени его мудрость, якоже сень сребра, и изюбилие разума премудрости оживляет, иже от нея.

13 Konsideroje veprën e Perëndisë: kush mund të drejtojë atë që ai ka bërë të shtrëmbër?

Виждь творения Божия: яко кто может украсити, егоже аще Бог превратит?

14 Në ditën e bollëkut ji i gëzuar, por në ditën e fatkqësisë mendohu thellë. Perëndia ka bërë si njerën ashtu dhe tjetrën, me qëllim që njeriu të mos zbulojë asgjë nga ato që do të ndodhin pas tij.

В день благостыни (Его) живи во блазе и виждь в день зла: виждь, и с ним согласно сие сотвори Бог, о глаголании, да не обрящет человек за Ним ничтоже.

15 Pashë gjithçka në ditët e kotësisë sime. Ndodh që i drejti të vdesë në drejtësinë e vet dhe që i pabesi të jetojë gjatë në ligësinë e tij.

Всяческая видех во днех суетствия моего: есть праведный погибаяй во своей правде, и есть нечестивый пребываяй во своей злобе.

16 Mos ji tepër i drejtë as i urtë jashtë mase. Pse kërkon të shkatërohesh?

Не буди правдив вельми, ни мудрися излишше, да не когда изумишися.

17 Mos ji tepër i keq dhe mos u trego budalla. Pse kërkon të vdesësh para kohës sate?

Не нечествуй много и не буди жесток, да не умреши не во время свое.

18 Éshtë mirë që ti të kapesh pas kësaj gjëje dhe të mos heqësh dorë prej saj, sepse ai që ka frikë Perëndinë do t’u shmanget tërë këtyre gjërave.

Благо ти есть держатися сего, и от сего не оскверни руки твоея, яко боящымся Бога поспешатся вся.

19 Dituria e bën të urtin më të fortë se dhjetë të fuqishëm në një qytet.

Премудрость поможет мудрому паче десяти обладающих во граде:

20 Nuk ka në fakt asnjë njeri të drejtë mbi tokë që bën të mirën dhe të mos mëkatojë.

яко несть человек праведен на земли, иже сотворит благое и не согрешит.

21 Përveç kësaj mos u vër veshin tërë fjalëve që thuhen, që të mos mallkohesh nga shërbëtori yt,

И во вся словеса, яже возглаголют нечестивии, не вложи сердца своего, да не услышиши раба своего кленуща тебе:

22 sepse zemra jote gjithashtu e di që ti vet i ke mallkuar shumë herë të tjerët.

яко многажды возлукавнует на тя, и обхождении многими озлобит сердце твое, якоже и ты клял еси иныя (многия).

23 Unë i hetova të gjitha këto gjëra me dituri. Thashë: “Do të bëhem i urtë”, por dituria është mjaft larg nga unë.

Вся сия искусих в мудрости: рех, умудрюся: и сия удалися от мене

24 Një gjë që është kaq larg dhe kaq e thellë, kush mund ta gjejë?

далече паче неже бех, и бездны глубина, кто обрящет ю?

25 Atëherë e vura zemrën time të njohë, të hetojë dhe të kërkojë diturinë dhe shkakun e gjërave dhe të njohë ligësinë e marrëzisë dhe budallallëkun e marrëzisë;

Обыдох аз, и сердце мое, еже разумети, еже разсмотрити, и еже взыскати мудрость и разум, и еже разумети нечестиваго безумие и ожесточение и лесть:

26 dhe gjeta një gjë më të hidhur se vdekja; gruan zemra e së cilës është kurth dhe grackë dhe duart e së cilës janë pranga. Kush i pëlqen Perëndisë i shpëton asaj; por mëkatari do të kapet nga ajo.

и обретох аз ю, и реку горчайшу паче смерти жену, яже есть ловитва, и сети сердце ея, узы в руку ея: благий пред лицем Божиим изимется от нея, а согрешаяй ят будет от нея.

27 Ja ajo që gjeta”, thotë Predikuesi, “duke i shqyrtuar një për një gjërat, për të gjetur shkakun e tyre.

Се, сие обретох, рече Екклесиаст: едину единою еже обрести помысл, еже взыска душа моя, и не обретох:

28 Atë që unë po kërkoj ende, por nuk e kam gjetur; një burrë ndër një mijë e gjeta, por një grua në mes gjithë atyre nuk e gjeta.

и человека единаго от тысящ обретох, а жены во всех сих не обретох:

29 Ja, vetëm këtë gjeta: Perëndia e ka bërë njeriun të drejtë, por njerëzit kanë kërkuar shumë marifete.

обаче се, сие обретох, еже сотвори Бог человека праваго, и сии взыскаша помыслов многих.