Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Onda flugor förderfva goda salvo; derföre är dårskap stundom bättre än vishet och ära.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

Ty dens visas hjerta är på hans högra hand; men dens galnas hjerta är på hans venstra.

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

Och ändå att den galne sjelf galen är i sin anslag, håller han likväl alla för galna.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Derföre, om ens väldigs mans trug hafver framgång emot din vilja, så gif dig icke öfver; ty unddraga stillar mycket ondt.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Det är ännu en usel ting, som jag såg under solene, nämliga oförstånd, det ibland de väldiga allmänneligit är;

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

Att en dåre sitter i stora värdighet, och de rike sitta nedre.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Jag såg tjenare på hästar, och Förstar gå till fots, såsom tjenare.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Men den ena grop grafver, han skall sjelf falla deruti; och den en gård rifver, honom skall stinga en orm.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Den der stenar bortvältar, han skall hafva der mödo med; den som ved klyfver, han varder sargad deraf.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Då ett jern slött varder, och mister skarphetena, så måste man med mödo hvässat igen; alltså följer ock visdom efter flit.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

En lackare är icke bättre än en orm, som obesvoren stinger.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

De ord, som gå af ens vis mans mun, äro täckelig; men ens dåras läppar uppsvälja honom.

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

Begynnelsen på hans ord är dårskap, och änden är skadelig galenskap.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

En dåre hafver mång ord; ty menniskan vet icke hvad varit hafver; och ho vill säga henne, hvad efter henne komma skall?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

De dårars arbete varder dem svårt, efter man icke vet gå in i staden.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Ve dig, land, hvilkets Konung barn är, och hvilkets Förstar bittida äta.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Väl är dig, land, hvilkets Konung ädla är, och hvilkets Förstar äta i rättom tid, till styrko, och icke till vällust.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

Ty för lättjas skull förfalla bjelkarna, och för försummeliga händers skull varder huset drypande.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Det våller, att de bereda bröd till vällust, och vinet måste glädja de lefvande, och penningen måste dem allt uträtta.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

Banna icke Konungenom i ditt hjerta, och banna icke dem rika i dinom sängakammar; ty foglarna under himmelen föra dina röst, och de der vingar hafva, säga det efter.