Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Eiterflugor set illtev og æsing i salven åt salvemakeren; ein grand dårskap veg meir enn visdom, meir enn æra.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

Vismanns-hug til retta gjeng, og dåre-hug til keiva.

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

Og kvar helst dåren gjeng, tryt vitet hans, og han segjer frå til kvar og ein at han er ein dåre.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Um hovdings vreide reiser seg mot deg, so gakk ikkje frå din post! For roleg åtferd hindrar mange synder.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Det er ei ulukka som eg hev set under soli liksom eit mistak som kjem frå ein magthavar:

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

Dårskapen er sett i høge sessar, og rikfolk lyt sitja lågt.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Eg hev set trælar på hesteryggen og hovdingar ganga på sin fot som trælar.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Den som grev ei grav, kann stupa nedi, og den som riv ein mur, kann ormen stinga.

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

Den som bryt stein, kann få mein; den som høgg ved, kann koma ut i fåre.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Når øksi ikkje bit og han ei slipar eggi, då lyt han bruka dess meir magt. Men visdomen veit å vøla til.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Når ormen sting fyrr ein fær mana, hev manaren ingen fyremun.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Ord av vismanns munn er gudlege, men lipporne på dåren gløyper honom sjølv.

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

Dei fyrste ordi i hans munn er dårskap, og røda endar reint i arge vitløysa.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Dåren brukar mange ord, endå ingen mann veit kva som henda skal, og kva som etter hans tid henda skal, kven kann segja honom det?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

Dåren møder seg med maset sitt, han som ikkje ein gong veit å gå til byen.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Usælt er du land som hev eit barn til konge, og fyrstar som held etarlag um morgonen!

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Sælt er du land som hev ein adelboren konge, og fyrstar som held sine mål i rette tid på kara-vis og ei med fyll!

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

Når leta rår, sig bjelkarne ned, og huset lek når henderne heng. -

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Til gaman held dei gilde, og vin gjev livet gleda, og pengar greider alt.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

Ikkje ein gong i tankarne må du banna ein konge, og ikkje i ditt sengrom banna ein rikmann. For himmelens fuglar ber ljoden burt, og dei fløygde melder din tala.