Predikuesi 10

1 Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

Døde Fluer gør Salveblanderens Olie stinkende, lidt Dårskab ødelægger Visdommens Værd.

2 Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

Den vise har sin Forstand tilhøjre, Tåben har sin til venstre,

3 Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

Hvor Dåren end færdes, svigter hans Forstand, og han røber for alle, at han er en Dåre.

4 Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

Når en Herskers Vrede rejser sig mod dig, forlad ikke derfor din Plads; thi Sagtmodighed hindrer store Synder.

5 Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

Der er et Onde, jeg så under Solen; det ser ud som et Misgreb af ham, som har Magten:

6 marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

Dårskab sættes i Højsædet, nederst sidder de rige.

7 Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

Trælle så jeg højt til Hest og Høvdinger til Fods som Trælle.

8 Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

Den, som graver en Grav, falder selv deri; den, som nedbryder en Mur, ham bider en Slange;

9 Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

den, som bryder Sten, kan såre sig på dem; den, som kløver Træ, er i Fare.

10 Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t’ia dalë gjithnjë mbarë.

Når Øksen er sløv og dens Æg ej hvæsses, må Kraft lægges i; men den dygtiges Fortrin er Visdom.

11 Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

Bider en Slange, før den besværges, har Besværgeren ingen Gavn af sin Kunst.

12 Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

Ord fra Vismands Mund vinder Yndest, en Dåres Læber bringer ham Våde;

13 Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

hans Tale begynder med Dårskab og ender med den værste Galskab.

14 Edhe sikur budallai t’i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t’i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

Tåben bruger mange Ord. Ej ved Mennesket, hvad der skal ske; hvad der efter hans Død skal ske, hvo siger ham det?

15 Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

Dårens Flid gør ham træt, thi end ikke til Bys ved han Vej.

16 Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

Ve dig, du Land, hvis Konge er en Dreng og hvis Fyrster holder Gilde ved Gry.

17 Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t’u dehur!

Held dig; du Land, hvis Konge er ædelbåren, hvis Fyrster holder Gilde til sømmelig Tid som Mænd og ikke som drankere.

18 Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

Ved Ladhed synker Bjælkelaget; når Hænderne slappes, drypper det i Huset.

19 Një banket shtrohet për t’u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

Til Morskab holder man Gæstebud, og Vin gør de levende glade; men Penge skaffer alt til Veje.

20 Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

End ikke i din Tanke må du bande en Konge, end ikke i dit Sovekammer en, som er rig; thi Himlens Fugle kan udsprede Ordet, de vingede røbe, hvad du siger.