< Danieli 12 >

1 “Në atë kohë do të dalë Mikaeli, princi i madh, mbrojtësi i bijve të popullit tënd; dhe do të jetë një kohë me ankthe, ashtu si nuk ka pasur kurrë që kur se ekzistojnë kombet e deri në atë kohë.
Chuche nikho leh, namite veng jing’a pang, vantil pipu Michael chu hung kipandoh ding, chutah leh, gim gentheina nasatah phat hung lhung ding ahi. Hitobang phat hahsa chu, mihem khang hung umdoh apat, hiche nikho geiya chu soh khalou hellai ahi. Ahivangin, hiche phat hileh, na mite koi hileh, lekhabua amin kisun chengse vang chu kihuhdoh tei ding ahiuve.
2 Shumë nga ata që flenë në pluhurin e tokës do të zgjohen, disa në një jetë të përjetshme, të tjerë në turpin dhe në poshtërsi të përjetshme.
Chuteng leh mikhem tamtah athia kivuisa ho hungthoudoh’untin, mi phabep chu tonsot kemlouva kipana chang’untin, chuleh abang vang chu tonsot’a kijumsona damun chang’a hung thou ding ahiuve.
3 Ata që kanë dituri do të shkëlqejnë si shkëlqimi i kupës qiellore dhe ata që do të kenë çuar shumë në drejtësi, do të shkëlqejnë si yjet përjetë.
Hichea hin, koi hileh, michingho vang chu, vanthamjol vah banga vah diu chuleh mihem tamtah chondihna lampia heilut hojong chu, van’a ahsite bang’a atonsot’a vah jing ding ahiuve.
4 Por ti, Daniel, mbaji të fshehura këto fjalë dhe vulose librin deri në kohën e mbarimit; shumë njerëz do ta shfletojnë dhe dituria do të shtohet”.
Amavang Daniel nangin, hiche gaothu hi imchah inlang, chuleh hiche lekhabu hi khumtup in, phat nunung hunglhun kahin, Mohor namkhum inlang chuleh aguhin koitan. Hiche tah chuleh, mihem chihna leh hetna hungkhang ding, mihemten khonung khoma ding thu holna-a, adung avaija lhaile diu ahi.
5 Pastaj unë, Danieli, shikova, dhe ja, dy të tjerë më këmbë, njeri mbi këtë breg të lumit, dhe tjetri mbi bregun tjetër të lumit.
Chuin, Daniel keiman kaven ahileh, michom mini tah vadung pang langkhat cheh’a, adinlhon kamun ahi.
6 Një nga ata i tha burrit të veshur me rroba liri, që qëndronte mbi ujërat e lumit: “Kur do kryhen këto mrekulli?”.
Amani lah’a miklhat chun, tupat ponnem kisil’a vadung twi chunga ana ding jingpa jah’a chun adong in, Hicheng thil kidang ho kichai nading chu, phat itih chan lut ding ham? ati.
7 Unë dëgjova atëherë burrin e veshur me rroba liri që qëndronte mbi ujërat e lumit, i cili, ngriti dorën e djathtë dhe dorën e majtë drejt qiellit, u betua për atë që jeton përjtë se kjo do të jetë për një kohë, për disa kohëra dhe për gjysmën e një kohë; kur forca e popullit të shenjtë do të thyhet plotësisht, tërë këto gjëra do të kryhen.
Hichun tupat ponnem kisil’a, vadung twi chunga ana ding jingpa chun, akhut tenin vanlam asangin, chuleh tonsot’a hing jing Pathen min’in, kihahselna aneijin, aseiye. “Hiche hi kumkhat, kumni chuleh kumkeh khat, hungche nalai ding, chuleh mithengte ahung kithe cheh soh’a, achaina phat ahung lhin teng leh, thil hichengse hi guilhung soh ding ahi,’’ ati.
8 Unë dëgjova, por nuk kuptova, prandaj pyeta: “Imzot, cili do të jetë fundi i këtyre gjërave?”.
Keiman amapa thusei chu kajan, ahivangin ipi aseina ham, kahepoi. Hijeh chun, ken jong amapa chu ka dong in, “Kapu thil hicheng jouse hi, achaina ipi hung soh ding ham?” kati.
9 Ai u përgjigj: “Shko, Daniel, sepse këto fjalë janë të fshehura dhe të vulosura deri kohën e mbarimit.
Chuin aman kajah’a, Chetan Daniel, keiman nakom’a kaseisa bang chun, phat kichaina hunglhun kah’a dingin, khumkhana Mohor kinam khumsa chu, thuguhin koi tan.
10 Shumë njerëz do të pastrohen, do të zbardhen dhe do të përsosen; por të pabesët do të veprojnë me pabesi dhe asnjë nga të pabesët nuk do të kuptojë, por do të kuptojnë njerëzit e ditur.
Mi tamtah hiche patepna thohgimna-a kon’a, kisuthenguva, kisopthengdiu chuleh kithenso ding ahiuve. Amavang, migilouten assetnau boljom jing untin, imacha ahetkhen theilouhel diu ahi. Miching hon vang, ipi kisei ham ti, ahin hetdoh diu ahi.
11 Nga koha që do të ndalohet flijimi i përditshëm dhe do të ngrihet neveria që shkakton shkretimin do të kalojnë njëmijë e dyqind e nëntëdhjetë ditë.
Hitia chu, tanglouva ana kibol jing kilhaina pumgo thilto akisuhtang nia pat chuleh muntheng akisuh boh’a thet umtah misugam houna akitun doh niapat, nikho sangkhat leh jani toh somko lhing ding ahi.
12 Lum ai që pret dhe arrin në njëmijë e treqind e tridhjetë e pesë ditë.
Chuleh koi hijong leh, akhonna geija nikho sangkhat leh jathum toh somthum leh nga chan ngahdoh’a umho chu, anun nom ahiuve.
13 Por ti shko drejt mbarimit tënd; do të prehesh dhe pastaj do të ngrihesh përsëri për të marrë pjesën tënde të trashëgimisë në mbarim të ditëve”.
Tun, nangma phat kichaina hunglhun kah’a din che tan, kichol inlang achaina nikho ahunglhun phatleh, nangma nakipatdoh kit’a, nang ding’a gotsa nadinmun ding chu nalo ding ahi,’’ati.

< Danieli 12 >