Veprat e Apostujve 8
1 Por Sauli e kishte miratuar vrasjen e tij. Në atë kohë u bë një përndjekje e madhe kundër kishës që ishte në Jeruzalem; dhe të gjithë u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë dhe të Samarisë, me përjashtim të apostujve.
Saul applaudissait à ce meurtre. Le même jour, une violente persécution éclata sur l'église de Jérusalem; tous les fidèles, excepté les apôtres, se dispersèrent dans les campagnes de la Judée et de la Samarie.
2 Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Stefanin dhe bënë gjëmë të madhe për të.
Toutefois des hommes religieux enterrèrent Etienne en faisant de grandes lamentations.
3 Por Sauli po shkatërronte kishën: hynte shtëpi më shtëpi, merrte me vete burra dhe gra dhe i fuste në burg.
Saul désolait l'église; il pénétrait dans les maisons, en arrachait les hommes et les femmes, et les faisait jeter en prison.
4 Ata, pra, që ishin shpërndarë shkonin rreth e përqark, duke shpallur fjalën.
Ceux donc qui étaient dispersés, s'en allèrent de lieu en lieu annonçant la Parole.
5 Dhe Filipi zbriti në qytetin e Samarisë dhe u predikoi atyre Krishtin.
Philippe entre autres, s'étant rendu dans une ville de Samarie, y prêcha le Messie, et les foules s'attachèrent toutes à ce qu'il leur disait, quand elles apprirent et virent les miracles qu'il faisait;
6 Dhe turmat, me një mendje të vetme, dëgjonin me vëmendje gjërat që thoshte Filipi, duke dëgjuar dhe duke parë mrekullitë që ai bënte.
car les esprits impurs sortaient de plusieurs possédés, en poussant de grands cris. Beaucoup de paralytiques et de boiteux furent aussi guéris;
7 Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me zë të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
et ce fut une grande joie dans cette ville.
8 Dhe në atë qytet u bë gëzim i madh.
Il s'y trouvait déjà un homme nommé Simon, qui exerçait la magie et qui émerveillait le peuple de Samarie. Il se donnait pour un grand personnage,
9 Prej kohësh në atë qytet ishte një njeri që quhej Simon, i cili merrej me magji dhe i bënte të çuditeshin njerëzit e Samarisë, gjoja sikur ishte njeri i madh.
et tous, petits et grands, s'étaient attachés à lui, et disaient: «C'est la Puissance de Dieu, celle qu'on appelle la Grande Puissance.»
10 Dhe të gjithë, nga më i madhi te më i vogli, ia vinin veshin, duke thënë: “Ky është fuqia e madhe e Perëndisë”.
Ils s'étaient donc attachés à lui, parce que, pendant assez longtemps, il les avait charmés par sa magie.
11 Dhe e dëgjonin, sepse prej një kohe të gjatë ai i kishte mahnitur me mjeshtrinë e tij prej magjistari.
Mais, quand ils eurent cru Philippe, qui leur annonçait ce qui a trait au royaume de Dieu et à la personne de Jésus-Christ, hommes et femmes se firent baptiser.
12 Por, kur i besuan Filipit, që shpalli lajmin e mirë të gjërave të mbretërisë së Perëndisë dhe emrin e Jezu Krishtit, burra dhe gra u pagëzuan.
Simon même crut aussi, et, après s'être fait baptiser, il ne quittait plus Philippe, et il s'extasiait à la vue des miracles et des prodiges qui s'opéraient.
13 Besoi edhe Simoni dhe, mbasi u pagëzua, rrinte vazhdimisht me Filipin; dhe, duke parë veprat e fuqishme dhe shenjat që ishin bërë, mbeti i çuditur.
Les apôtres, qui étaient à Jérusalem, ayant appris que la Samarie avait accueilli la parole de Dieu, y envoyèrent Pierre et Jean.
14 Por kur apostujt dëgjuan në Jeruzalem se Samaria kishte pranuar fjalën e Perëndisë, i dërguan atyre Pjetrin dhe Gjonin.
Ceux-ci, s'y étant rendus, prièrent pour que les Samaritains reçussent le Saint-Esprit,
15 Kur këta arritën, u lutën për ta, që të merrnin Frymën e Shenjtë,
car il n'était encore descendu sur aucun d'eux; ils se trouvaient seulement baptisés au nom du Seigneur Jésus.
16 sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjë prej tyre, por ata vetëm ishin pagëzuar në emër të Zotit Jezus.
Alors les deux apôtres leur imposèrent les mains, et ils reçurent le Saint-Esprit.
17 Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Frymën e Shenjtë.
Lorsque Simon vit que le Saint-Esprit était donné par l'imposition des mains des apôtres, il leur offrit de l'argent,
18 Dhe Simoni, kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Fryma e Shenjtë, u ofroi atyre para,
en disant: «Donnez-moi aussi ce pouvoir, que celui à qui j'imposerai les mains reçoive le Saint-Esprit.»
19 duke thënë: “Ma jepni edhe mua këtë pushtet, që ai të cilit do t’i vë duart, të marrë Frymën e Shenjtë”.
Pierre lui dit: «Que ton argent périsse avec toi, puisque tu as cru acquérir le don de Dieu avec de l'argent!
20 Por Pjetri i tha: “Le të humbasë paraja jote dhe ti bashkë me të, sepse ti mendove se mund ta blesh me para dhuratën e Perëndisë.
Tu n'as aucune espèce de part à cette faveur, car ton coeur n'est pas droit devant Dieu.
21 Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Repens-toi donc de ta méchanceté, et prie le Seigneur de vouloir bien te pardonner la pensée de ton coeur;
22 Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
car je m'aperçois que tu es dans un fiel bien amer et dans les liens de la méchanceté.»
23 Sepse unë të shoh se je në vrerin e hidhësisë dhe në prangat e paudhësisë”.
Simon repartit: «Priez vous-mêmes le Seigneur pour moi, afin qu'il ne m’arrive rien de ce que vous dites.»
24 Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: “Lutjuni ju Zotit për mua, që të mos më ndodhë asgjë nga ato që thatë”.
Pour eux, après avoir rendu témoignage, et prêché la parole du Seigneur, ils reprirent la route de Jérusalem et annoncerait l'évangile dans plusieurs villages des Samaritains.
25 Ata, pra, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Zotit, u kthyen në Jeruzalem, mbasi ungjillzuan shumë fshatra të Samaritanëve.
Un ange du Seigneur adressa la parole à Philippe, et lui dit: «Lève-toi, et va au midi, sur la route qui descend de Jérusalem à Gaza.»
26 Dhe një engjëll i Zotit i foli Filipit, duke i thënë: “Çohu dhe shko drejt jugut, në rrugën që nga Jeruzalemi zbret në Gaza; ajo është e shkretë”.
(Cette ville est déserte.) Il se leva et se mit en marche. Et voici, il y avait sur cette route un Éthiopien, eunuque puissant de Candace, reine d'Ethiopie, surintendant de tous ses trésors, qui était venu à Jérusalem pour adorer.
27 Ai u ngrit dhe u nis; dhe ja, një njeri Etiopas, eunuk, një zyrtar i lartë i Kandaces, mbretëreshës së Etiopisë, përgjegjës i të gjitha thesareve të saj, i cili kishte ardhur në Jeruzalem për të adhuruar.
Il s'en retournait, et assis sur son char, il lisait le prophète Ésaïe.
28 Tani ai po kthehej dhe, i ulur në karrocën e vet, lexonte profetin Isaia.
L'Esprit dit à Philippe: «Avance, et ne quitte pas ce char.»
29 Dhe Fryma i tha Filipit: “Afrohu dhe arrije atë karrocë!”.
Philippe, étant accouru, entendit ce seigneur qui lisait le prophète Esaïe, et il lui dit: «Comprends-tu ce que tu lis?»
30 Filipi iu turr afër dhe, duke dëgjuar se po lexonte profetin Isaia, i tha: “A e kupton atë që lexon?”.
Il lui répondit: «Eh! comment le pourrais-je, si l'on ne me guide?» Et il invita Philippe à monter s'asseoir avec lui.
31 Ai tha: “E si do të mundja, po s’pata një që të më udhëzojë?”. Pastaj iu lut Filipit të hipë dhe të ulet pranë tij.
Or, voici la teneur du passage qu'il lisait: «Il a été mené comme une brebis à la boucherie, et, comme un agneau muet devant celui qui le tond, il n'ouvre pas la bouche.
32 Por pjesa e Shkrimit që ai po lexonte ishte kjo: “Atë e çuan si delja në thertore; dhe ashtu si qengji është memec përpara qethtarit, kështu ai nuk e hapi gojën e vet.
C'est dans l’humiliation que son jugement est consommé.
33 Në përuljen e tij iu mohua çfarëdolloj drejtësie; po kush do të mund ta përshkruajë brezin e tij? Sepse jeta e tij u hoq nga toka”.
Quant aux hommes de sa génération, qui les dépeindra? car on lui a ôté la vie de dessus la terre.»
34 Dhe eunuku iu kthye Filipit dhe tha: “Të lutem, për kë e thotë profeti këtë? Për veten e vet apo për ndonjë tjetër?”.
L'eunuque ayant pris la parole, dit à Philippe: «Je t'en prie, de qui le prophète parle-t-il ainsi? Est-ce de lui-même, ou de quelque autre?»
35 Atëherë e mori fjalën Filipi dhe, duke filluar nga ky Shkrim, i shpalli Jezusin.
Philippe ouvrant la bouche, lui annonça Jésus en commençant par ce passage.
36 Dhe, ndërsa po vazhdonin rrugën, arritën në një vend me ujë. Dhe eunuku tha: “Ja uji! Çfarë më pengon të pagëzohem?”.
En poursuivant leur route, ils rencontrèrent de l'eau; l'eunuque dit: «Voici de l'eau; qu'est-ce qui empêche que je ne sois baptisé?»
37 Dhe Filipi tha: “Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë”.
[Philipppe lui dit: «Si tu crois de tout ton coeur cela est possible.» Il répondit: «Je crois que Jésus-Christ est le Fils de Dieu.»]
38 Urdhëroi atëherë të ndalet karroca, dhe të dy, Filipi dhe eunuku, zbritën në ujë dhe ai e pagëzoi.
Et il fit arrêter le char; puis Philippe et l'eunuque descendirent tous deux dans l'eau, et Philippe le baptisa.
39 Kur dolën nga uji, Fryma e Zotit e rrëmbeu Filipin dhe eunuku nuk e pa më; por e vazhdoi rrugën e tij me plot gëzim.
Quand ils furent sortis de l'eau. l'Esprit du Seigneur enleva Philippe: l'eunuque ne le vit plus, car, pendant qu'il continuait sa route, plein de joie,
40 Por Filipi u gjet në Azot; dhe, duke vazhduar, ungjillëzoi të gjitha qytetet, derisa arriti në Cezare.
Philippe se trouva à Azote, d'où il alla jusqu’à Césarée, en évangélisant toutes les villes par où il passait.
