Veprat e Apostujve 6
1 Por në ato ditë, duke u shumuar numri i dishepujve, lindi një murmuritje nga ana e Helenistëve kundër Hebrenjve, sepse vejushat e tyre po liheshin pas dore në shërbimin e përditshëm.
tasmin samaye ziSyANAM bAhulyAt prAtyahikadAnasya vizrANanai rbhinnadezIyAnAM vidhavAstrIgaNa upekSite sati ibrIyalokaiH sahAnyadezIyAnAM vivAda upAtiSThat|
2 Atëherë të dymbëdhjetët, pasi mblodhën numrin e madh të dishepujve, thanë: “Nuk është mirë që ne të lëmë fjalën e Perëndisë për të shërbyer nëpër tryeza.
tadA dvAdazapreritAH sarvvAn ziSyAn saMgRhyAkathayan Izvarasya kathApracAraM parityajya bhojanagaveSaNam asmAkam ucitaM nahi|
3 Prandaj, vëllezër, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t’ua besojmë këtë detyrë.
ato he bhrAtRgaNa vayam etatkarmmaNo bhAraM yebhyo dAtuM zaknuma etAdRzAn sukhyAtyApannAn pavitreNAtmanA jJAnena ca pUrNAn sapprajanAn yUyaM sveSAM madhye manonItAn kuruta,
4 Kurse ne do të vazhdojmë t’i kushtohemi lutjes dhe shërbesës së fjalës”.
kintu vayaM prArthanAyAM kathApracArakarmmaNi ca nityapravRttAH sthAsyAmaH|
5 Ky propozim u pëlqeu gjithë dishepujve. Dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim dhe Frymë të Shenjtë, Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, një prozelit nga Antiokia.
etasyAM kathAyAM sarvve lokAH santuSTAH santaH sveSAM madhyAt stiphAnaH philipaH prakharo nikAnor tIman parmmiNA yihUdimatagrAhI-AntiyakhiyAnagarIyo nikalA etAn paramabhaktAn pavitreNAtmanA paripUrNAn sapta janAn
6 I paraqitën pastaj përpara apostujve, të cilët, mbasi u lutën, vunë duart mbi ta.
preritAnAM samakSam Anayan, tataste prArthanAM kRtvA teSAM ziraHsu hastAn Arpayan|
7 Ndërkaq fjala e Perëndisë po përhapej, dhe numri i dishepujve po shumohej fort në Jeruzalem, edhe një numër i madh priftërinjsh i bindej besimit.
aparaJca Izvarasya kathA dezaM vyApnot vizeSato yirUzAlami nagare ziSyANAM saMkhyA prabhUtarUpeNAvarddhata yAjakAnAM madhyepi bahavaH khrISTamatagrAhiNo'bhavan|
8 Dhe Stefani, plot besim dhe fuqi, bënte mrekulli dhe shenja të mëdha nëpër popull.
stiphAno vizvAsena parAkrameNa ca paripUrNaH san lokAnAM madhye bahuvidham adbhutam AzcaryyaM karmmAkarot|
9 Dhe disa nga sinagoga, që quhej e Libertinëve, të Kirenarëve, të Aleksandrinëve dhe të atyre të Kilikisë dhe të Azisë u ngritën që të grindeshin me Stefanin;
tena libarttinIyanAmnA vikhyAtasaGghasya katipayajanAH kurINIyasikandarIya-kilikIyAzIyAdezIyAH kiyanto janAzcotthAya stiphAnena sArddhaM vyavadanta|
10 por nuk mund t’i bënin ballë urtësisë dhe frymës me anë të së cilës ai fliste.
kintu stiphAno jJAnena pavitreNAtmanA ca IdRzIM kathAM kathitavAn yasyAste ApattiM karttuM nAzaknuvan|
11 Atëherë nxitën disa njerëz të thoshnin: “Ne e kemi dëgjuar duke folur fjalë blasfemie kundër Moisiut dhe kundër Perëndisë”.
pazcAt tai rlobhitAH katipayajanAH kathAmenAm akathayan, vayaM tasya mukhato mUsA Izvarasya ca nindAvAkyam azrauSma|
12 Edhe e ngacmuan popullin, pleqtë dhe skribët; dhe, iu sulën, e kapën dhe e çuan te sinedri.
te lokAnAM lokaprAcInAnAm adhyApakAnAJca pravRttiM janayitvA stiphAnasya sannidhim Agatya taM dhRtvA mahAsabhAmadhyam Anayan|
13 Pastaj paraqitën dëshmitarë të rremë që thoshnin: “Ky njeri nuk pushon së foluri fjalë blasfemie kundër këtij vendi të shenjtë dhe kundër ligjit.
tadanantaraM katipayajaneSu mithyAsAkSiSu samAnIteSu te'kathayan eSa jana etatpuNyasthAnavyavasthayo rnindAtaH kadApi na nivarttate|
14 E kemi dëgjuar, në fakt, duke thënë se ky Jezusi, Nazareasi, do ta rrënojë këtë vend dhe do të ndryshojë ritet që na ka dhënë Moisiu”.
phalato nAsaratIyayIzuH sthAnametad ucchinnaM kariSyati mUsAsamarpitam asmAkaM vyavaharaNam anyarUpaM kariSyati tasyaitAdRzIM kathAM vayam azRNuma|
15 Dhe të gjithë ata që rrinin në sinedër i ngulën sytë në të, dhe panë fytyrën e tij posi fytyra e një engjëlli.
tadA mahAsabhAsthAH sarvve taM prati sthirAM dRSTiM kRtvA svargadUtamukhasadRzaM tasya mukham apazyan|
