< Veprat e Apostujve 26 >

1 Atëherë Agripa i tha Palit: “Ke leje të flasësh për të mbrojtur veten!”. Dhe Pali, si e shtriu dorën, nisi të bëjë mbrojtjen e tij:
Tokosra Agrippa el fahk nu sel Paul, “Inge kom ku in sifacna kaskas keim.” Paul el asroela paol ac mutawauk in fahkak kas in aksuwos lal ouinge:
2 “O mbret Agripa, e quaj veten të lumtur që kam mundësi sot të shfajësohem para teje nga të gjitha ato që më kanë akuzuar Judenjtë,
“Tokosra Agrippa! Nga arulana srui lah nga ku in sifacna loangeyu ye motom misenge liki kain kas nukewa ma mwet Jew uh elos akkolukyeyu kac —
3 veçanërisht sepse ti i njeh të gjitha zakonet dhe çështjet që janë midis Judenjve; prandaj të lutem të më dëgjosh me durim.
yokna mweyen kom arulana etu ouiyen moul lun mwet Jew, ac sramsram in alein lalos. Ke ma inge nga siyuk kom in mongfisrasr in porongeyu.
4 Se cila ka qenë mënyra ime e të jetuarit që nga rinia, të cilën e kalova tërësisht në Jeruzalem në mes të popullit tim, të gjithë Judenjtë e dinë.
“Mwet Jew nukewa arulana etu ouiyen moul luk oe ke nga fusr me. Elos etu ma nga oru in facl sik ah meet, ac tok in Jerusalem.
5 Ata më njohin qysh atëherë dhe mund të dëshmojnë, po deshën, se kam jetuar si farise, sipas sektit më të drejtë të fesë sonë.
Na elos funu engan in orek loh keik, elos lukun fahkak lah oemeet me nga sie sin mwet Pharisee — u se ma suwoswos emeet in akfalye ma sap ke alu lasr uh.
6 Dhe tani ndodhem para qjyqit për shpresën e premtimit që u ka bërë Perëndia etërve tanë,
Ac inge nga tu inse inge in nununkeyuk ke sripen finsrak se ma oasr sik ke wulela lun God nu sin mwet matu lasr somla —
7 premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.
nuna finsrak se na ma sruf singoul luo lun mwet lasr uh finsrak nu kac ke elos alu nu sin God ke len ac fong. O Tokosra, finsrak se inge pa oru mwet Jew elos tukakinyuyak uh!
8 Përse vallë mendoni se është e pabesueshme që Perëndia t’i ringjallë të vdekurit?
Efu ku kowos su oasr inse inge kofla lulalfongi lah God El akmoulyauk mwet misa uh?
9 Unë vetë mendova se ishte detyra ime të bëj shumë gjëra kundër emrit të Jezusit Nazarenas.
“Nga sifacna, nga tuh nunku mu nga ac oru kuiyuk nufon in lain Jesus lun Nazareth.
10 Dhe këtë kam bërë në Jeruzalem; mbasi kam marrë pushtet nga krerët e priftërinjve, futa në burg shumë shenjtorë dhe, kur i vrisnin, jepja miratimin tim.
Pa inge ma nga tuh oru in acn Jerusalem. Nga tuh eis ku luk sin mwet tol fulat, ac kaliya mwet lun God puspis in presin; ac ke pacl wotla mu ac anwuki elos, nga wi pac akkeye.
11 Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.
Pacl puspis nga sap akkeokyeyuk elos in iwen lolngok uh, ac nga srike in oru elos in lafwekin lulalfongi lalos. Nga tuh arulana kasrkusrak selos, oru nga som pac nwe in siti ke mutunfacl saya in kaprelosi.
12 Në kohën kur unë po merresha me këtë punë dhe po shkoja në Damask me autorizim dhe me fuqi të plota nga krerët e priftërinjve,
“Sripa se pacna inge pa nga tuh som nu Damascus kac, wi sap ku ac lela sin mwet tol fulat.
13 në mesditë, o mbret, në rrugë unë pashë një dritë nga qielli që shkëlqente më shumë se dielli, e cila vetëtiu rreth meje dhe rreth atyre që udhëtonin me mua.
O Tokosra, nga tuh fahsr inkanek uh ke infulwen len, ke nga liye sie kalem — saromrom liki faht uh — sarmelik lucng me ac sreyuwi ac oayapa mwet ma wiyu ah.
14 Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një zë që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: “Saul, Saul, pse më përndjek? Éshtë e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave”.
Kut nukewa putati nu infohk uh, ac nga lohng sie pusra fahk nu sik in kas Hebrew, ‘Saul, Saul! Efu ku kom kalyeiyu? Ke kom lainyu kom sifacna oru kom ngalyak, oana soko kosro ox ma futungya sak kosroh inpoun mwet kifasul uh.’
15 Unë thashë: “Kush je ti, Zot?”. Ai tha: “Unë jam Jezusi, të cilin ti e përndjek.
Na nga siyuk, ‘Leum, su kom an?’ Ac Leum el fahk, ‘Nga pa Jesus, su kom kalyei.
16 Por çohu dhe rri në këmbë, sepse prandaj të jam shfaqur: që të të vë shërbyes dhe dëshmues për gjërat që ke parë dhe për ato për të cilat unë do të shfaqem,
Tuyak. Nga sikme nu sum in srisrngikomi tuh kom in mwet kulansap luk. Kom ac fah fahkak nu sin mwet uh ma kom liye misenge, ac ma su nga ac fah akkalemye nu sum tok.
17 duke të zgjedhur ty nga populli dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani,
Nga fah molikomla liki inpoun mwet Israel, ac liki inpoun mwet sayen mwet Jew su nga ac supwekomla nu yorolos.
18 që t’u çelësh sytë atyre dhe t’i kthesh nga errësira në dritë dhe nga pushteti i Satanit te Perëndia, që të marrin me anë të besimit në mua faljen e mëkateve dhe një trashëgim midis të shenjtëruarve”.
Kom ac fah ikasla mutalos ac furokolosla liki lohsr nu ke kalem, ac liki ku lal Satan nu sin God, tuh ke lulalfongi lalos in nga ma koluk lalos uh fah nunak munas nu selos, ac elos fah eis acn selos inmasrlon mwet sulosolla lun God.’
19 Prandaj, o mbret Agripa, unë nuk kam qenë i pabindur ndaj vegimit qiellor.
“Ke ma inge, Tokosra Agrippa, nga tiana seakos aruruma se ma sikyak nu sik inkusrao me ah.
20 Por në fillim atyre në Damask, pastaj në Jeruzalem, në mbarë krahinën e Judesë dhe johebrenjve, u kam shpallur të pendohen dhe të kthehen te Perëndia, duke bërë vepra të denja pendimi.
Nga fahkak nu sin mwet in Damascus meet, ac in Jerusalem, na in facl Judea nufon, oayapa inmasrlon mwet sayen mwet Jew, tuh elos in auliyak liki ma koluk lalos ac forla nu sin God, ac oru ma su ac akpwayei lah elos auliyak.
21 Për këto gjëra Judenjtë, mbasi më kapën në tempull, u orvatën të më vrasin.
Sripa se inge oru mwet Jew elos sruokyuwi ke nga muta in Tempul ah, ac elos srike in uniyuwi.
22 Por, për shkak të ndihmës që pata nga Perëndia deri në këtë ditë, vazhdova t’u dëshmoj të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë tjetër përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se duhet të ndodhnin,
Tusruktu God El kasreyu na nwe misenge, ouinge nga tu inse inge ac orek loh keik sifacna nu sin mwet nukewa, mwet fulat ac mwet pusisel oana sie. Ma nga fahk uh oapana ma mwet palu ac Moses tuh fahk mu ac sikyak:
23 domethënë: që Krishti duhej të vuante dhe që, duke qenë i pari i ringjallur prej së vdekuris, duhej t’i shpallte dritën popullit dhe johebrenjve”.
lah Christ el ac keok, ac el pa mwet se oemeet ma ac moulyak liki misa, in fahkak ke kalem lun molela nu sin mwet Jew, oayapa mwet sayen mwet Jew.”
24 Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh”.
Ke Paul el fahk ma inge in sifacna loangel, Festus el woilya ac fahk, “Paul, kom wel! Lupan lutlut lom an oru kom wella!”
25 Por ai tha: “Unë nuk jam tërbuar, shumë i shkëlqyeri Fest, por them fjalë të së vërtetës dhe të mendjes së shëndoshë.
Ac Paul el fahk, “O Festus Fulatlana, nga tia wel! Ma na pwaye pa nga fahk uh.
26 Sepse mbreti, të cilit unë po i flas lirisht, është i mirinformuar për këto gjëra, sepse unë jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk është e panjohur për të, sepse e gjithë kjo nuk është bërë në fshehtësi.
Tokosra Agrippa! Nga arulana pulaik in kaskas nu sum, mweyen yohk etu lom ke ma inge. Nga lulalfongi mu kom akilen ma inge nukewa, mweyen tia lukmaiyuk insruwasrik uh.
27 O mbret Agripa, a u beson profetëve? Unë e di se ti beson”.
Tokosra Agrippa, ku kom lulalfongi kas lun mwet palu ah? Nga etu lah kom lulalfongi!”
28 Atëherë Agripa i tha Palit: “Për pak dhe po ma mbush mendjen të bëhem i krishterë”.
Na Agrippa el fahk nu sel Paul, “Mea, kom nunku in furokyula nu ke moul in Christian ke kitin pacl na?”
29 Pali i tha: “Dhëntë Perëndia që në pak ose në shumë kohë jo vetëm ti, por edhe të gjithë ata që sot po më dëgjojnë, të bëhen të tillë, sikurse jam unë, përveç këtyre zinxhirëve”.
Na Paul el fahk, “Finne kitin pacl na, ku pacl loes se, nga pre nu sin God lah kom, ac mwet nukewa ingan su lohng ma nga fahk uh, in ekla oana nga — sayen mwe kapir keik inge!”
30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit dhe me të qeveritari, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta.
Na Tokosra Agrippa, Governor Festus ac Bernice ac mwet nukewa saya elos tuyak,
31 Mbasi u hoqën mënjanë, folën me njëri-tjetrin dhe thanë: “Ky njeri nuk ka bërë asgjë që të meritojë vdekjen ose burgun”.
ac ke elos illa, elos fahk nu sin sie sin sie, “Wanginna ma mwet se inge orala su fal elan misa kac, ku elan kapir kac in presin.”
32 Atëherë Agripa i tha Festit: “Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit”.
Na Agrippa el fahk nu sel Festus, “Funu mwet se inge tia ngisre in nununkeyuk sel Tokosra Fulat Rome, lukun el taltalla.”

< Veprat e Apostujve 26 >