< Veprat e Apostujve 23 >

1 Pali, duke shikuar nga sinedri, tha: “Vëllezër, deri në këtë unë jam sjellë përpara Perëndisë me ndërgjegje krejt të mirë”.
Paul, les regards fixés sur le sanhédrin, dit: «Frères, c'est en toute bonne conscience que je me suis conduit devant Dieu jusqu’à ce jour...»
2 Kryeprifti Anania u dha urdhër atëherë atyre që ishin pranë tij ta godisnin në gojë.
Le souverain sacrificateur Ananias ordonna aux huissiers qui étaient près de lui, de le frapper à la bouche.
3 Atëherë Pali i tha: “Perëndia do të të godasë ty, o mur i zbardhur. Ti je ulur të më gjykosh sipas ligjit dhe, duke e nëpërkëmbur atë, jep urdhër të më godasin”.
Alors Paul lui dit: «Dieu te frappera, muraille blanchie! Tu sièges pour me juger selon la loi, et, au mépris de la loi, tu ordonnes qu'on me frappe!»
4 Dhe ata që ishin të pranishëm thanë: “E fyen ti kryepriftin e Perëndisë?”.
Mais les huissiers lui dirent: «Tu insultes le souverain sacrificateur de Dieu!»
5 Pali u përgjigj: “Nuk e dija, o vëllezër, se është kryeprift, sepse është shkruar: “Ti nuk do të flasësh keq për princin e popullit tënd””.
Paul dit: «Je ne savais pas, mes frères, qu'il était souverain sacrificateur, car il est écrit: «Tu ne proféreras point d'injures contre un chef de ton peuple.»
6 Pali, pra, duke ditur se një pjesë ishte nga saducenj dhe tjetra nga farisenj, i thirri sinedrit: “Vëllezër, unë jam farise, bir farisenjsh; për shkak të shpresës dhe të ringjalljes të së vdekurve unë po gjykohem”.
Paul, sachant qu'une partie du sénat se composait de sadducéens, et l'autre, de pharisiens, s'écria en plein sanhédrin: «Mes frères, je suis pharisien, fils de pharisiens, c'est à cause de l'espérance et de la résurrection des morts que je suis mis en jugement.»
7 Sapo tha këtë, lindi një grindje ndërmjet farisenjve dhe saducenjve, dhe kuvendi u përça;
Dès qu'il eut prononcé ces paroles, un dissentiment éclata entre les pharisiens et les sadducéens, et l'assemblée se divisa;
8 sepse saducenjtë thonë se nuk ka ringjallje, as engjëll, as frymë, ndërsa farisenjtë pohojnë edhe njërën dhe tjetrën.
car les sadducéens prétendent qu'il n'y a pas de résurrection, ni même d'ange et d'esprit, tandis que les pharisiens professent l'une et l'autre doctrine.
9 Atëherë u bë një zhurmë e madhe. Skribët e palës së farisenjve u çuan në këmbë dhe protestonin duke thënë: “Ne nuk gjejmë asgjë të keqe te ky njeri; dhe nëse i ka folur një frymë ose një engjëll të mos luftojmë kundër Perëndisë”.
Une grande clameur se fit entendre; des scribes du parti des pharisiens s'étant levés, dirent dans l'ardeur de la lutte: «Nous ne trouvons aucun mal en cet homme; si un esprit lui a parlé, ou un ange, qu'est-ce à dire?»
10 Dhe duke qenë se grindja po shtohej, tribuni, nga druajtja se mos Pali bëhej copa-copa prej tyre, u dha urdhër ushtarëve të zbresin dhe ta heqin nga mesi i tyre, dhe ta çojnë përsëri në fortesë.
Comme la discorde éclatait, le tribun, craignant que Paul ne fût mis en pièces par eux, donna l'ordre de faire venir la troupe pour l'enlever du milieu d'eux, et le ramener dans la caserne.
11 Një natë më pas, Zoti iu shfaq atij dhe tha: “Pal, kurajo, sepse sikurse ke dhënë dëshmi për mua në Jeruzalem, ashtu duhet të dëshmosh edhe në Romë”.
La nuit suivante, le Seigneur se présenta à Paul, et lui dit: «Prends courage; comme tu m'as rendu témoignage à Jérusalem, il faut de même que tu me rendes témoignage à Rome.»
12 Kur zbardhi dita, disa Judenj kurdisën një komplot duke u lidhur me betim që të mos hanë dhe të mos pinë derisa të kenë vrarë Palin.
Quand le jour fut venu, les Juifs ourdirent un complot, et jurèrent, avec des imprécations contre eux-mêmes, de ne manger ni boire qu'ils n'eussent tué Paul.
13 Ata që kishin bërë këtë komplot ishin më tepër se dyzet.
Ils étaient plus de quarante qui avaient fait cette conjuration.
14 Ata u paraqitën para krerëve të priftërinjve dhe para pleqve dhe thanë: “Ne jemi lidhur me betim të mos vëmë gjë në gojë, derisa të vrasim Palin.
Ils allèrent trouver les principaux sacrificateurs et les anciens, et leur dirent: «Nous avons juré, avec des imprécations contre nous-mêmes, de ne rien manger que nous n'ayons tué Paul.
15 Ju, pra, me sinedrin, i bëni një kërkesë tribunit që t’jua sjellë nesër, gjoja se doni ta hetoni më thellë çështjen e tij; dhe ne, para se të afrohet, do të jemi gati ta vrasim”.
Vous donc, maintenant, adressez-vous avec le sanhédrin au tribun, pour qu'il vous l'amène, comme si vous vouliez examiner plus soigneusement son affaire; et nous, nous sommes prêts à le tuer, avant qu'il approche.»
16 Por djali i motrës së Palit, si e mori vesh kurthin, rendi në fortesë dhe, mbasi hyri, i tregoi Palit.
Le fils de la soeur de Paul, ayant entendu parler de ce guet-apens, se rendit à la caserne, y entra, et en informa Paul.
17 Atëherë Pali thirri një nga centurionët pranë vetes dhe i tha: “Çoje këtë djalë tek kryemijëshi, sepse ka diçka për t’i thënë”.
Celui-ci appela un des centurions, et lui dit: «Mène ce jeune homme au tribun, car il a quelque chose à lui communiquer.»
18 Atëherë ai e mori dhe e çoi tek kryemijëshi dhe tha: “Pali, i burgosuri, më thirri dhe m’u lut të të sjell këtë djalë, sepse ka diçka për të të thënë”.
Le centurion prit donc le jeune homme avec lui, le mena auprès du tribun, et lui dit: «Le prisonnier Paul m'ayant appelé, m'a prié de t'amener ce jeune homme, parce qu'il a quelque chose à te dire.»
19 Atëherë kryemijësi e kapi për dore, e mori mënjanë dhe e pyeti: “Çfarë ke për të më thënë?”.
Le tribun ayant pris le jeune homme par la main et l'ayant tiré à part, lui demanda: «Qu'as-tu à me communiquer?»
20 Ai tha: “Judenjtë janë marrë vesh që të të kërkojnë që nesër ta nxjerrësh Palin poshtë, në sinedër, se gjoja dashkan ta hetojnë më thellë çështjen e tij.
— «Les Juifs, dit-il, sont convenus de te prier d'amener demain Paul au sanhédrin, sous prétexte de te le faire examiner plus soigneusement.
21 Prandaj ti mos ua vër veshin, sepse më shumë se dyzet burra nga ata kanë ngritur kurth kundër tij, sepse janë zotuar duke u lidhur me betim, të mos hanë e të mos pinë, derisa ta kenë vrarë; dhe tani janë gati dhe presin që ti t’ua lejosh atyre”.
Garde-toi d'y consentir, car c'est un guet-apens: plus de quarante d'entre eux ont juré, avec des imprécations contre eux-mêmes, de ne manger ni boire qu'ils ne l'aient tué; maintenant ils sont prêts, et n'attendent que ton consentement.»
22 Tribuni, pra, e la të shkojë djalin, duke e urdhëruar që të mos i tregojë kurrkujt se e kishte vënë në dijeni për këto gjëra.
Le tribun renvoya le jeune homme en lui recommandant de ne dire à personne qu'il lui eût fait ce rapport;
23 Pastaj thirri dy centurionë dhe u tha: “Bëni gati që nga ora tre e natës dyqind ushtarë, shtatëdhjetë kalorës dhe dyqind shtizëmbajtës, për të shkuar deri në Cezare”.
et, ayant appelé deux de ses centurions, il leur dit: «Tenez prêts, dès la troisième heure de la nuit, deux cents soldats avec soixante et cavaliers et deux cents lanciers pour aller jusqu’à Césarée.»
24 Dhe u tha të bëjnë gati kuajt që ta hipte Pali dhe ta çonin shëndoshë e mirë te qeveritari Feliks.
Il leur dit aussi de se pourvoir de montures pour Paul, afin de le mener sain et sauf au gouverneur Félix;
25 Ai shkroi një letër me këtë përmbajtje:
il écrivit en même temps une lettre, dont voici la teneur:
26 “Klaud Lisia, qeveritarit shumë të shkëlqyeshëm Feliks, shëndet.
« Claude Lysias au très excellent gouverneur Félix, salut!
27 Ky njeri ishte kapur nga Judenjtë që ishin gati ta vrisnin, kur ia mbërrita unë me ushtarët dhe e lirova, sepse mora vesh se ishte qytetar romak.
— Les Juifs s'étaient saisis de cet homme et allaient le tuer, quand j'arrivai avec de la troupe et le leur arrachai, ayant appris qu'il était citoyen romain.
28 Dhe, duke dashur të di fajin për të cilin e akuzonin, e nxora para sinedrit të tyre.
Comme je désirais savoir de quel crime ils l'accusaient, je le menai dans leur sénat,
29 Përfundova se e kishin akuzuar për çështje që lidheshin me ligjin e tyre dhe që ai nuk kishte asnjë faj që të meritonte vdekjen e as burgimin.
et je trouvai qu'il s'agissait de controverses relatives à leur Loi, mais qu'il n'y avait point de grief qui méritât la mort ou la prison.
30 Dhe, kur më njoftuan për kurthin që Judenjtë i ngritën këtij njeriu, ta nisa menjëherë, duke u dhënë urdhër paditësve të parashtrojnë para teje ankimet që kanë kundër tij. Qofsh me shëndet!”.
Ayant reçu l'avis qu'on devait lui dresser des embûches, je te l'ai immédiatement envoyé, et j'ai ordonné à ses accusateurs de porter leur plainte devant toi.»
31 Ushtarët, pra, sipas urdhrit të dhënë, morën në dorëzim Palin dhe e çuan natën në Antipatridë.
Conformément à l'ordre qu'ils avaient reçu, les soldats prirent Paul et le conduisirent pendant la nuit à Antipatris.
32 Të nesërmen, pasi ua lanë si detyrë kalorësve të shkojnë me të, u kthyen në fortesë.
Le lendemain, ils laissèrent les cavaliers cheminer avec Paul, et revinrent à la caserne.
33 Ata, pasi arritën në Cezare dhe ia dorëzuan letrën qeveritarit, i paraqitën edhe Palin.
Les cavaliers entrèrent à Césarée et remirent la lettre au gouverneur; ils lui présentèrent aussi Paul.
34 Mbasi e lexoi letrën, qeveritari e pyeti Palin nga ç’krahinë ishte; dhe, kur mori vesh se ishte nga Kilikia,
Après avoir lu la lettre, le gouverneur demanda de quelle province était Paul, et, ayant appris qu'il était de Cilicie, il lui dit:
35 i tha: “Unë do të të dëgjoj kur të mbrrijnë edhe paditësit e tu”. Dhe urdhëroi që ta ruanin në pretoriumin e Herodit.
«Je t'entendrai quand tes accusateurs seront venus; » et il commanda qu'on le gardât dans le prétoire d'Hérode.

< Veprat e Apostujve 23 >