< Veprat e Apostujve 20 >

1 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.
Asay coou gidape guye Phawulossay ammanizayta issi bolla xeeyigidi istta minththethiza qaalara zooridape guye istta sarooththidi maqidooniya baana kezzides.
2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.
Be adhdhi biza deren diza ammaniza asa loo7eth zooren minththethishe Girkke dere bides.
3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.
Girkken hedzdzu aginna takkidape guye markkabera Soriya giza dere baanas qoppedes shin Ayhuda asati iza bolla iita ooththana zooretidayssa erridi Maqidonyya baggara baana qoofa qachchides.
4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.
Beriyape Phariyossa na Siphaxxirossa, Tesselonqqepe Arixxirokossane Sikonddossa, Darbbefe Gayiyossayine Ximmotossay Isyyape Xirohaaththaimmossay Tiqiqqossayne izara isfe bida.
5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.
Heyiti wuri nupe kassetidi xirooadan nuna naggida.
6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.
Nu qass ukeetha ba77alepe guye pilphphisiyossape markkaben istti dizaso xirooada gizaso ichchachchanththa gallas gakkidi hen lapuun gallas gammidos.
7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.
Saminttape kooyro woogga gallas isfe kaththi maanas nu shiiqi dishin Phawulossay wontto baanas koshiza gish shiiqida asas qaala yootishin izi yooza giddi gidi doothu gakkanaas adussidees.
8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.
Bolla fooqen daroo poo77oy dizason nu shiiqidos.
9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.
Awuxxekkise geetettiza issi natetha nay maskkote bolla uttidishe Phawulossay yooza adussidayssape denddidayssan dhiskkoy ekki bides; wolqama dhiskkoon xoonetidi bolla hedzdzanththo fooqepe duge kunddin asay denththiza wode hayqeeth gidides.
10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të”.
Gido attin Phawulossay duge wodhdhidi naza bolla hokkidi iddimmidine “hayqqibeyna paxxa dees, daggammopite!” gides.
11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.
Phawulossay hessafe puude fooqe keezidi ukkeetha menththidi ammanizaytara mides; gadey wonttana gakkanaas asatara hasa7eteshe gammidi bides.
12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.
Asaykka hayqoope paxxida naza gede izasoo ehaaththaidi wurkka uhaaththaaetides.
13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.
Nu Phawulossa Markkaben gelththana kooyida gish kasetidi markkaben asona gizasoo bidos; nu hessa ooththiday Phawulossay Asoona gakkanaas toora baana kooyida gishassine nu sinthth baana mala izi azazida gishaskko.
14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.
Nu izara asoonen gaagidi izi markkaben gelin izara isfe mixxilinne bidos.
15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.
Wonttetha gallas hepe denddidi sinththara diza kiyose gizasoo gakkidos; qasse wonttetha gallas sammini gizaso pinddi heepe wonttetha gallas miliixe gakkidos.
16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.
phenxxeqosxxe giza Ayhudata pazziga ba77ale bees danddaetida mala bonchcana yerussalamen beettena koyidi Izi Isyyan dishin wodey adhdhontta dishin Ehaaththaesone adhdhi baanas kooyides.
17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.
Phawulossay Milxxinepe Ehaaththaesone wossa keeththa ciimata ase kittidi xeeygisides.
18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,
Isttikka yiin Phawulossay istta hizzgides “ta Isyya geello gaallasape ha simmin wursio wode ta intenara wana wana deyidakkone inte ereta.
19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;
Ayhudati ta bolla asa denththidi hilida geedon daroo metoy ta bolla gakkikokka ta kummetha ashiketetharane ayifunththara Godas ooththadis; coo denbbankka inte intesoon ta intena tamaarisashshe go7izayssa wursia intes yootadis attin intena goiza mishshafe aykkokka ashshabeykke.
20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,
Ayhuda asata gidinkka Girikke asa gidinkka marootethan gellidi Xoossako simmana malane Goda Yesussan ammanana mala loo77etha yootadis.
21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.
22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,
Haikka ta he gakkishin ta bolla azzi gakkanakkone errikeshin Xiillo ayanay tana azazida mala Yerusalame bayis.
23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.
Hen duuma duuma tana qachchoyine metoy nagizayssa xiillo ayanay tas yootides.
24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.
Gido attin Goda Yesussay tas immida wotha woxxa wurssana gakanassinne ooso ta polana gakkanaas ta ta shemppos michchetike; tas immetida oothoykka Xoossa mishshirachcho qaala yootokko.
25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.
Ha7i gakkanaas ta inte giidoon simeristashe Xoossa kawooteth sabbakkadis; Sima hayssafe guye intefe oonnikka mulekka ta ayfeso beeyonttayssa ta errays.
26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;
Hessa gish intefe issadeykka dhaykko ta oychchetonttayssa hach ta intena errisayss.
27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.
Ayss giikko ta Xoossa qohaaththaa ubbaa intes yootadis attin aykkokka ta yootontta ashshidayss deenna.
28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.
Xiillo ayanay intena Xoossa dorssata hemmanas shuumides; Hessa gish inte hu7esine Xoossa dorssatas naggettite; Goday ba suththan wozzida wossa keethiyo naggiite.
29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,
Ta bidape guye Xoossa dorssatas michchetontta iita asati inte garss gellanayssa ta errayis.
30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.
Hessaththokka issi issi asati inte garssafe denddidi geella yoo intena tamaarisidi ammaniza asape daroota gede beekko zaarana.
31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.
Hessa gish intena issa issa hedzdzu laythth qaamane gallas ayfunxxa zoridayssa yuushi qopitene naggettite.
32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.
Ha7ikka intena Xoossas miinisi eesanassine ammanizayta giidoon intes lataso immanas danddaiza iza adhdho keeyatetha qaalas ta hadara immadis.
33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.
Ta oonna biirakka worqqa woykko mayoo ammotabeykke.
34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.
Ta ta kushen ooththa ooththada tas maaddistada tanara dizayitakka maaddidayssa intekka errista.
35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: “Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!””.
(Ha ekkizadefe gede immizadey anjjetidade) giza Goda Yesussa qaala nu yushi qopidi nurkka nu nu kushera ooththi demmidi hara dabburanchata gede maaddana nus bessizayssa ta intena daroo duuma duuma oggera beesadis.
36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.
Hessafe guye Phawulossay wursio asara gullibatidi wossides.
37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,
Asay wuri yekkidi Phawulossa iddimmi oykkidi yeerides.
38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.
Harapeka istti daroo michchetiday izi “hai inte nam77anththo tana beeyekkista” gida gishshaskko; Iza markkabekko gakkanaas moyziida.

< Veprat e Apostujve 20 >